ALKMAAR - Jurjen van Duijn (34) uit Alkmaar leidt een onbezorgd leventje met een leuke baan, grote vriendenkring en zijn kat Siep, tot op 27 september vorig jaar het noodlot toeslaat; terwijl hij met vrienden op de bank zit en naar de keuken loopt voor een biertje, zakt hij uit het niets in elkaar. Zijn leven zou daarna nooit meer hetzelfde zijn.
Zijn vrienden zien meteen dat het mis is en bellen een ambulance. Jurjen wordt met spoed naar het AMC gereden, waar blijkt dat hij een herseninfarct heeft gehad. Door een scheur in de halsslagader is er een bloedprop naar zijn linkerhersenhelft geschoten. Door het infarct is zijn linkerhersenhelft ernstig aangetast. Jurjen: "Mijn rechterbeen, arm en hand waren verlamd. Slikken en praten lukte niet meer. Hoe groot de schade was, werd duidelijk in de daaropvolgende dagen."
"Wat nou, leren omgaan met die beperkingen. Niks acceptatie!"
Na een week op de intensive care, wordt hij overgeplaatst naar een revalidatiecentrum. Daar is de verwachting dat hij nooit meer de oude zal worden. Hij blijkt er een forse afasie aan over te houden; een taalstoornis door het opgelopen hersenletsel. Jurjen zal nooit meer goed kunnen lopen en zijn rechterarm en -hand zal hij niet meer kunnen gebruiken. Ook zijn taal en spraak zullen niet of nauwelijks herstellen. Jurjen verblijft twee maanden in het centrum, maar maakt geen grote stappen. "Er werd ingezet op het leren omgaan met mijn beperkingen en de acceptatie daarvan. De boodschap was: leer er maar mee leven. Helaas, het is wat het is", schrijft Jurjen.
'Niks acceptatie'
Maar dan wordt hij plotseling toegelaten tot een nieuw centrum voor neurorevalidatie in Woerden. Daar wordt revalideren heel anders aangepakt. "Wat nou, leren omgaan met die beperkingen. Niks acceptatie! Maar vijf dagen per week zes uur per dag keihard en zeer intensief werken aan je herstel. Doorgaan tot er vooruitgang wordt geboekt - en dat werkte. Ik ging daar flink vooruit", aldus Jurjen.
Na een revalidatie van zeven maanden lukt het hem aardig wat te lopen en hij kan zelfs zijn rechterhand en -arm weer gebruiken. Het praten lukt echter, op een paar losse woorden na, nog steeds niet.
Eindeloos zoeken
"Ik heb bijvoorbeeld veel moeite met begrippen en het benoemen van tijd, dagen en maanden. Daar maak ik een potje van. Heel vermoeiend om eindeloos te moeten zoeken naar een woord. En als het juiste woord in mijn hoofd zit, die niet uit te kunnen spreken. Maar vooral om niet begrepen te worden. Opgesloten te zitten in mijn hoofd. " Het herseninfarct snoerde de altijd zo sociale en welbespraakte jongen letterlijk de mond. Zijn laatste hoop is nu gevestigd op een behandeltraject in de Verenigde Staten.
In de staat Utah zit een gespecialiseerd centrum, maar de behandeling kost 25.000 euro. "Het behandelprogramma heet Enhanced Performance in Cognition (EPIC) en wordt alleen uitgevoerd in Amerika. Het komt er op neer dat ze aan de hand van een MRI-scan de probleemgebieden in mijn hersenen kunnen vinden. Om die gebieden vervolgens met gerichte therapie te heractiveren -een boost te geven."
Ouders en vrienden besloten samen met Jurjen een crowdfunding op te zetten. Dankzij de hulp van honderden gulle gevers heeft Jurjen met de actie 'Help mij weer praten' in twee dagen het streefbedrag binnen. "Ik heb al een online intakegesprek gehad met één van de artsen en hij heeft na beoordeling van mijn hersenscans de verwachting uitgesproken mij te kunnen helpen."
💬 Wil je niets missen uit Alkmaar en omgeving?
- Blijf op de hoogte via NHNieuws.nl/Alkmaar
- Reageer, discussieer en deel jouw nieuws in de Facebookgroep 'Nieuws uit Alkmaar en omgeving'
- Mail je tips naar [email protected]
Tikfout gezien? Laat het ons weten via [email protected]