Eiken, dennen, meidoorns en essen: er is bijna geen gevarieerder bos te vinden dan het Robbenoordbos aan de rand van het IJsselmeer. Vlak bij de Afsluitdijk is door de jaren heen een moerasbos ontstaan waar insecten, amfibieën, vogels en zoogdieren leven. Ze komen er ook nog eens in zulke grote aantallen in zoveel verschillende soorten voor, dat je met recht kan spreken over topnatuur. Dat terwijl op sommige bosvlakken de bomen netjes in de rij staan.
Natuurlijk Noord-Holland: Het Robbenoordbos - NH Nieuws
Het Robbenoordbos is in de jaren 30 en 40 van de vorige eeuw aangelegd op een plek waar ooit de Waddenzee vrij spel had en vernoemd naar een ondiepte waar vaak robben lagen te zonnen: de Robbenplaat. Met het inpolderen van de Wieringermeer kwam het droog te liggen, al bleef het te vochtig voor landbouw, waarna is besloten er een bos te planten.
Boswachter Leon Kelder van Staatsbosbeheer kijkt gehurkt naar sporen in de drassige bodem. "Dat is onmiskenbaar een ree. Kijk maar naar die twee streepjes naast elkaar; dat zijn de hoefjes." Overal zien we sporen van een ree, maar het dier zelf blijft verborgen in het struweel.
Superschuw
Het Robbenoordbos biedt voor elk wat wils: er zijn asfaltpaden waar je met de rolstoel overheen kunt. Er liggen ruiterpaden, fietspaden, ruige wandelpaden waar je je laarzen voor aan moet en er is een mountainbikeroute uitgezet. Tussen het Robbenoordbos en het naastgelegen Dijkgatsbos is een moerassig weiland, de Dijkgatsweide. Vanaf de uitkijktoren kan je de kluten en de ganzen zien. Toen we er op stonden kwamen er ook nog lepelaars en een bruine kiekendief voorbij!
Als we door het bos lopen, zien we overal kale plekjes op de bodem. Ze zijn ongeveer een halve meter lang en ovaal van vorm."Dat komt ook van een ree, dat zijn krabsporen", weet Leon. "Daar zoekt 'ie naar wat eetbaars in de bodem. Soms maakt 'ie zo ook een plekje vrij om overdag te schuilen. Pas als het schemert komt 'ie dan weer te voorschijn." Reeën zijn superschuw.
Dijk opgeblazen
Hoe ze in het Robbenoordbos terecht zijn gekomen, is trouwens een bijzonder verhaal. Nadat terugtrekkende Duitse troepen in 1945 de dijk hadden opgeblazen, liep de Wieringermeer onder. Achteraf vond de voormalig bezetter dat ook niet zo aardig, waarop ze besloten enkele koppeltjes Duitse reeën te schenken. Een echte compensatie voor het leed kan dat niet worden genoemd, maar we danken er nu wel een flinke populatie reeën aan. Uiteindelijk hebben we nog reeën gezien en zelfs kunnen filmen!
Bekijk alle verhalen en afleveringen op onze themapagina Natuurlijk Noord-Holland.
Opmerkingen, tips of vragen? Stuur verslaggever Stephan Roest een berichtje via [email protected]