Dierenbescherming rijdt in Noord-Holland Noord: "Extra handjes zijn altijd welkom"

"Het gaat goed", zegt Adrey Claesen van de Dierenbescherming. Bij het pand in Alkmaar staan de dierenambulances klaar voor vertrek. "We vinden het erg leuk om te doen en het is natuurlijk hartstikke belangrijk dat er zoveel mogelijk dieren geholpen worden. We werken met een hele leuke groep vrijwilligers en extra vrijwilligers zijn zeker welkom."

Irene Roeleveld is één van die vrijwilligers. Al 4,5 jaar rijdt ze door de regio. "We gaan eerst de wagen even controleren, of alles er is", vertelt ze terwijl ze de kastjes en lades in de ambulances opentrekt. Als alles klaar is, wordt de motor gestart en zoekt ze contact met de centrale. Die heeft al een lijst met adressen klaar staan met meldingen van dieren in  nood. "De eerste melding is in Limmen. Een gewonde scholekster."

Tekst gaat verder onder de foto...

Roeleveld is niet de enige die vanmorgen op pad gaat. In een tweede dierenambulance zijn haar collega's aan de dag begonnen. Zij rijden richting het noordelijk deel van het gebied. "Ik vind dit werk erg leuk. Niet alleen omdat je dieren helpt, maar ook omdat je met mensen te maken hebt", zegt Irene Roeleveld. "Alle emoties komen naar boven, dier en mens zijn met elkaar verbonden."

Op een adres in Alkmaar wordt een klein koolmeesje opgehaald die er slecht aan toe is. "Hij heeft nog wel kracht in zijn pootjes", zegt Roeleveld die hem naar haar vinger laat grijpen. "We nemen hem mee naar de opvang." Dat het werk niet alleen vertederende momenten oplevert, bewijst de melding die erna volgt. In een natuurgebied bij Oudorp wordt een gans met vogelgriep gevonden. Het dier ligt er verslagen bij.

Tekst gaat verder onder de foto...

"Hier gelden protocollen voor", vertelt Roeleveld die ondertussen een speciaal, wit, pak aantrekt een een mondkapje opdoet. "Boa's deden de melding en toen dachten we nog dat het om een met olie besmeurd dier ging. Maar dit is duidelijk vogelgriep. We gaan de gans vervoeren naar de dierenarts en daar zal het geëuthanaseerd worden."

"We hebben daarom vrijwilligers nodig die stevig in hun schoenen staan", legt Audrey Claesen uit. "Een vrijwilliger die natuurlijk van dieren houdt. En die weet waar hij of zij mee bezig is en die er tegen kan dat je af en toe ook verdrietige dingen tegenkomt". Irene Roelveld kan dat beamen, maar ziet ook de mooie kanten van het vak: "Ik ga meestal met voldoening weer naar huis. Als je mensen met een vermist huisdier verenigt of een vogeltje redt uit een benarde situatie dan zijn de mensen je vaak heel dankbaar."