Eerbetoon aan overleden 'oer-Texelaar' Dries Veltkamp: de 'Dries' voor sociale Texelaar

Dries was een bijzondere Texelaar met het hart op de juiste plaats. Juist daarom was hij zo geliefd bij de eilandbewoners. Excentriek omdat hij met zijn wijde pipobroek en pantoffels een bekende verschijning was. En niet alleen op straat, maar ook bij officiële gelegenheden of gemeentelijke vergaderingen. Dat was men van hem gewend. En hij had deze kleding aan, omdat die het lekkerst zaten. Hij kwam pas op latere leeftijd in de politiek voor de PvdA. Altijd kritisch, maar met oog voor de zwakkeren in de samenleving.

Hij runde dertig jaar zijn eigen loodgietersbedrijf en was ook zeer actief in het verenigingsleven. Zo was hij onder meer verantwoordelijk voor de bouw van de sportkantine van Sportvereniging Texel '94 en deed veel voor de jeugd. Ook was hij graag gezien bij de Texelse autocross.

"Die jongens sleutelden altijd bij ons in de schuur", zegt Anneke. "En de avond voor de autocross wilde hij niet dat ze zaterdagavond de kroeg in gingen. En dat er bij de cross bijvoorbeeld ongelukken gebeurden. Hij organiseerde dan een grote barbecue in de schuur. Gewoon voor de saamhorigheid."

Hij kon het ook niet laten om jaren ook zelf mee te doen in de Rodeoklasse. Ook snorde hij mee op de solex bij solexvereniging Steeksleuteltje 9 naar diverse evenementen. En tot slot was hij een fervent speler van Ouwe Sunderklaas. Geen feest sloeg hij over en samen met zijn broers wist hij altijd mooie en bijzondere (politieke) taferelen onder de aandacht te brengen.

Zijn dochter Anneke heeft in de politiek het stokje van hem overgenomen. Zij stond al op de lijst voor de verkiezingen toen haar vader begin vorig jaar na een kort ziekbed op 69-jarige leeftijd plotseling overleed. "We zouden eigenlijk samen in de politiek", zegt ze. "Ik dacht dat de politiek niets voor mij was. Maar dat dacht Dries ook niet van zichzelf. Totdat hij ontdekte dat je wel iets voor de samenleving kan doen. Hij kwam altijd voor het individu op, maar nu kon hij iets betekenen voor grote groepen."

Hij haalde zijn dochter over om ook die stap te nemen. Anneke: "Hij zou het graaf- en spitwerk in de stukken voor mij doen. Met die afspraak had ik er wel vertrouwen in." Dries had in 2022 nog graag mee willen doen met de verkiezingen en bij de laatste raadsvergadering van de 'oude' raad willen zijn. Maar dat was hem niet meer gegund. Vlak voor kerst in 2021 werd hij ziek en korte tijd daarna overleed hij. Het was en is een gemis in de politiek dat hij er niet meer is. Hij was altijd scherp en kon op bijzondere wijze zijn punt onder de aandacht brengen.

In het gezin was altijd plek voor zogeheten 'anwaaiers'. Kinderen die hun draai in de samenleving niet konden vinden, konden altijd bij Dries en zijn vrouw Mary aan tafel schuiven. "Ik denk dat we ongeveer 15 jongeren in huis hebben gehad", vertelt Anneke. "Toen ik nog studeerde en in de weekenden thuiskwam, kreeg ik tevoren een berichtje dat er een extra bord op tafel stond."

Ook in het loodgietersbedrijf gaf Dries jongeren een kans die waren vastgelopen. "Bij hem konden ze dan wel aan het werk. Hij ging altijd van het standpunt uit: als je het zelf goed hebt, dan kun je ook iets voor een ander betekenen." Voor Anneke is dat niet anders, omdat zij ook de zorg heeft over twee pleegkinderen.

De naam Dries blijft voorlopig in herinnering. Want deze maand wordt 'De Dries' uitgereikt aan een persoon of organisatie die op een uitzonderlijke manier bijdraagt aan een socialere Texelse samenleving. De organisatie is in handen van PvdA Pro Texel die aangeeft dat zijn acties en daden vele mensen op een positieve manier hebben geraakt.

Voor de prijs konden Texelaars worden genomineerd. Deze zijn beoordeeld door een jury, waar de winnaar op 18 januari in de voetbalkantine van Texel '94 bekend wordt gemaakt. "Met de 'Dries' willen we de geest van Dries laten voortleven: De Dries stimuleert sociaal Texelaarschap", aldus de Pvda Pro Texel. Anneke straalt al bij die gedachte. "Samen met Mary heeft hij ooit de prijs van de Texelse Ezelvereniging gekregen, omdat hij sociaal veel betekende voor Texel. Ik geloof dat hij daar nog het meest trots op was."