Wick Alphenaar (88) zeventig jaar in familiebedrijf: "Geen geld voor geraniums"

Op woensdagmiddag vinden we Wick Alphenaar, de echte naam van de senior manager van het familiebedrijf, zoals gebruikelijk achter de toonbank. Hij is de derde generatie in de familiezaak die al vanaf 1894 dienst doet als muziekwinkel. 

De fit en vitaal ogende Alphenaar weet niet beter: al van jongs af aan is hij in het familiebedrijf te vinden. "Op mijn zestiende hielp ik hier al mee in de winkel." Toen zijn vader overleed, werd hij samen met zijn oom de vennoot van de muziekhandel. Hij was toen achttien jaar. 

Anderhalve eeuw 

De geschiedenis van Alphenaar reikt ver terug. Het begon allemaal bij de grootvader van Wick die naast meubelmaker en begrafenisondernemer, in de 19e eeuw de muziekwinkel in Haarlem begon. Zodoende verstreken de jaren en groeide de winkel uit tot een begrip binnen én buiten de stad. Het verkocht toen voornamelijk orgels. 

Vanaf 1928 huisvestte Alphenaar zich in het huidige winkelpand aan de Kruisstraat. Wick: "De etalage was toentertijd bijzonder ingedeeld: links lijkkisten en rechts muziekinstrumenten." Volgens Wick was de combinatie niet zo gek. Als meubelmaker was zijn grootvader handig in het maken van kisten, maar ook van instrumenten. 

In de loop der jaren heeft Wick 'ontzaglijk' veel zien veranderen. De grootste verandering voor hem is rond de jaren 70 met de komst van het elektrische orgel. "Muzikaal gezien was dat de grootste verandering." 

Tegenwoordig is Wick vooral chef bladmuziek. "We hebben hier voor 120 meter aan bladmuziek." Even later blijkt daar niks aan gelogen. Op de eerste verdieping verschuilt een ware bladmuziek schat. Kasten vol bladmuziek vullen de etage. "Het is misschien een beetje uit de hand gelopen met al deze bladmuziek", vertelt hij met een knipoog. 

Privéconcerten

Het mooiste aan zijn vak vindt Wick dat mensen altijd voor hun plezier de winkel binnenstappen. "Dat resulteert vaak in een gezellig praatje, of een leuk advies." Ook de gratis dagelijkse privéconcerten waardeert hij aan zijn vak. "Dan vraagt iemand: 'Mag ik?'." Wat volgt is een prachtig minutenlang durend muziekspel. 

Op de vraag of Wick zelf ook muzikaal is, antwoordt hij: "Ik krijg overal wel wat uit." Het liefst speelt hij accordeon of piano. Iets wat hem naar eigen zeggen jong houdt. 

Zelfs na zeventig jaar gaat het vak Wick nog lang niet vervelen. Hij is nog altijd erg actief en altijd vier middagen in de week in de winkel te vinden. "Ik vind het fijn om een ritme te behouden. Ik heb geen geld voor geraniums", grapt de 88-jarige Haarlemmer. 

De winkel, die zich tegenwoordig voornamelijk specialiseert in toetsen en gitaren, loopt na anderhalve eeuw nog altijd goed. En dat is ook op woensdagmiddag goed te merken. Het is een komen en gaan van vaste en minder vaste klanten. Wick: "Alle nationaliteiten komen hier voorbij. Het is vaak een drukte van vanjewelste." De universele taal van muziek lijkt veel mensen aan te spreken. 

Inmiddels is de vierde generatie, Wick zijn jongste zoon, eigenaar van de zaak. Die heeft op zijn beurt weer twee jonge jongens. Wick: "Wie weet komt er een vijfde generatie." Voor nu denkt de 88-jarige nog lang niet aan een pensioen: "Zolang het gaat, zal ik hier blijven rommelen."