Gebrek aan bewijs: Zandvoortse kerk past verhaal over Joodse onderduikers aan

Dat de vrijwilligers het verhaal ondanks gebrek aan bewijs vertelden, stuitte op onbegrip van Paul Olieslagers van de stichting Joods Monument en het Genootschap Oud Zandvoort. Voor een gedenkplaats ter nagedachtenis aan ruim driehonderd naar concentratiekampen gedeporteerde Joden is intensief speurwerk gedaan. Dat zes of zeven van hen in de eerste oorlogsjaren ondergedoken zouden hebben gezeten op zolder van de kerk, is niet uit het onderzoek naar boven gekomen.    

Opheldering

De kerk heeft een mail waarin Olieslagers om opheldering vraagt nooit beantwoord. Toch heeft de kerk nu besloten het verhaal aan te passen. Olieslagers vraagt zich af wat de waarde is van die toezegging.' Olieslagers: "Niet reageren op een persoonlijke mail en dan wel via via naar buiten brengen dat de rondleidingen worden aangepast, geeft mij een beetje vreemd gevoel."

In de nok

Teun Vastenhouw, één van de vrijwillige gidsen, zegt nog steeds geen reden te hebben te twijfelen aan de juistheid van het verhaal ver de Joodse onderduikers. Hij heeft de geschiedenis een jaar of tien geleden gehoord van twee Zandvoorters die hij hoog heeft zitten. Die mannen zijn inmiddels overleden.

Niets op papier

Er staat niets op papier, er hebben zich nooit nabestaanden gemeld en er zijn evenmin sporen gevonden van de aanwezigheid van onderduikers. Als deelnemers aan de rondleiding toch de plek willen zien waar de onderduikers zouden hebben gezeten, in de nok van de kelder, zal Vastenhouw ze die tonen. "En ik zal er voortaan dus aan toevoegen dat er geen bewijs voor is."