Ruigoord is na 50 jaar nog altijd springlevend: "Ik denk dat ik hier vredig zal sterven"

"In eerste instantie was het kwestie van misschien een week later, ook één jaar en in 2000 zou het dan echt afgelopen zijn", vertelt Hans Plomp. Hij is een van de vier medeoprichters die twee dagen geleden van de gemeente een heldenspeld heeft ontvangen ter gelegenheid van het jubileum. 

In 1973 ontdekte Plomp het dorpje Ruigoord, dat zou worden gesloopt om plaats te maken voor de uitbreiding van de Amsterdamse haven. Met medewerking van de pastoor van de Ruigoordse Geertruidakerk kraakten Plomp en Gerben Hellinga met medestanders de huizen die waren achtergelaten door de oorspronkelijke bewoners.

In de jaren die volgden werd het voormalige eiland een 'oase voor de scharrelmens' en werden er terugkerende festivals als Landjuweel georganiseerd. Maar altijd was er die dreiging van buitenaf. Keer op keer op keer werd gezocht naar een oplossing om de vrijplaats te behouden in het havengebied, maar de betrokkenen kwamen er onderling steeds niet uit.

Toekomst

Inmiddels is de toekomst van het dorp veiliggesteld en durven de Ruigoorders weer vooruit te kijken. ''Die 25 jaar erbij, dat zorgt voor een hele nieuwe dynamiek waarin we onszelf opnieuw kunnen uitvinden,'' aldus kunstenaar Ruben Lodeizen. Zo is er een grote moestuin en voedselbos aangelegd en is er een campagne gestart om meer mensen kennis te laten maken met de vrijplaats.

Want na al die jaren durft nog niet iedereen Ruigoord zomaar te betreden. "Onbekend maakt onbemind", en dus besloot Ruigoord de laatste jaren meer naar buiten te treden. Iedereen kan bijvoorbeeld deze zomer een gratis kunstroute lopen, op die manier kunnen alle Amsterdammers op een laagdrempelige manier kennis maken met Ruigoord. "We zorgen dat er hier een kopje koffie of thee is, rondleidingen, misschien een taartje. We merken dat dat zowel de mensen die hier komen als Ruigoord goed doet."