Van poppenhoofd tot bommenwerper: visser Theo bewaart 'schatten' van de Westeinder

Theo stelt de 'schatten' tentoon in een vitrine in zijn viswinkel. NH-presentator Koen Bugter neemt er een kijkje tijdens zijn reis door Noord-Holland in het programma 'Zomertoer: de ziel van de regio'. 

Al vroeg in het gesprek blijkt dat Theo niet alleen van het vissen in de Westeinderplassen geniet. "Ik heb het ook heel erg druk met rondkijken of ik nog iets zie glinsteren of iets anders moois om mee te nemen naar mijn vitrine", vertelt hij. 

Dumpplek voor Amsterdams huisvuil 

Theo heeft vooral veel flesjes staan, waar bijvoorbeeld parfum in heeft gezeten. Die vindt hij vooral aan de randen van het water, maar ook ín het water. "Tot 1921 is hier heel veel huisvuil uit Amsterdam gebracht, want die wilden er vanaf. Heel veel was organisch, maar er zaten ook flesjes en allerlei ander spul tussen." 

De spullen komen bijvoorbeeld in het water terecht als er een akker instort en het de sloot in rolt. "Dan wordt het uitgebaggerd en komt het op de akker te liggen." Bij iedere vondst weet Theo wel een verhaal te vertellen. Hij laat Koen een klein kleipotje met een oor eraan zien. De paling aan zijn vislijn is destijds door dat oor gezwommen en bleef erin steken. 

"Dus ik ving een paling én dit potje", vertelt Theo lachend. Ik heb hem afgespoeld en nu lijkt het alsof ie gisteren nog gebruikt is." Het gaat om een typisch Aalsmeers aardbeienpotje, weet Theo te vertellen. De aardbeienteelt is zo belangrijk voor Aalsmeer geweest dat de zwart-rood-groene vlag de kleuren van een aardbeienplant moet uitbeelden. 

Tekst gaat verder onder afbeelding

"De aardbeien werden 's ochtends geplukt en door de kinderen in de potjes gestopt. Die werden dan op de trekschuit gezet en vervoerd naar Amsterdam. Daar werden ze weer leeggekiept en de potjes kwamen weer terug om opnieuw gevuld te worden", weet Theo. 

Lugubere vondst

Soms doet de visser ook weleens een lugubere vondst. Zo schrok hij zich een tijdje geleden dood toen er opeens iets dat op een kinderhoofdje lijkt in zijn netten bleef steken. Gelukkig bleek het om een poppenhoofd te gaan. "Er zal om gehuild zijn toen de pop stuk ging waarschijnlijk, maar ik schrok me een hoedje toen 'ie op een goede ochtend na een winderige nacht in mijn netten zat."

De pronkstukken van Theo's collectie zijn toch wel de wrakstukken van een bommenwerper die in 1942 in de Westeinderplassen neerstortte. "Als ik daar aan het vissen ben, haal ik nog steeds onderdelen naar boven", vertelt hij. Theo heeft veel onderzoek gedaan naar de herkomst van de brokstukken en zijn broer bouwde een maquette van het vliegtuig, die nu in zijn viswinkel staat.

"Op de terugweg van een missie is 'ie beschoten", is Theo te weten gekomen. "De bemanning is met parachutes gesprongen en heeft het overleefd. De piloot is blijven zitten en heeft een noodlanding in de Westeinderplassen gemaakt." In zijn tuin heeft Theo zelfs een stuk vleugel liggen waar nog een vermoedelijk kogelgat in zit.

De Westeinderplassen zijn Theo's leven geworden, vertelt hij vol passie. Zoveel mogelijk paling vangen is dan ook al lang niet meer het belangrijkste doel van zijn dagen. "Het is wel lekker als ik een beetje paling vang, maar soms is mijn dag heel snel goed. Dat is als ik iets moois vind in het water of een ijsvogeltje of ander bijzonder beestje zie."

Goed nieuws

In 2020 vertelde de enige overgebleven beroepsvisser op de Westeinderplassen nog aan NH dat zijn kinderen het bedrijf niet over willen nemen. Dat zou betekenen dat Theo de laatste van zijn familie is die er naar paling vist. Nu eindigt hij het gesprek met goed nieuws: "Mijn schoonzoon wil het heel graag overnemen."