Vorig jaar tweede, dit keer gaat Paul Waye in Italië voor de wereldtitel ploggen

'Het wereldkampioenschap wat!?' hoor ik je denken. Ploggen dus. Dat staat voor hardlopend afval opruimen op straat. Paul Waye doet dat al jaren. Zo houdt hij Haarlem schoon. Zo nu en dan in een gek bananenpakje om op een positieve manier de aandacht te trekken.

We zochten Paul op in Haarlem, tijdens zijn voorbereidingen voor het WK.

(Tekst loopt door na de video)

"Ik heb vorig jaar ook meegedaan aan het wereldkampioenschap. Dat was in de buurt van Turijn in Italië. Ik ben toen tweede geworden. Geloof het of niet, een hele fitte Italiaan van 71 jaar heeft toen de eerste prijs gewonnen", vertelt de vijftiger met zijn Engelse accent. "Hij had het heel slim gespeeld." Maar dat laat Paul zich niet nog een keer gebeuren.

Eén doel: winnen

"Ik ga erheen om te winnen. Ik wil die eerste prijs hebben. Het is vooral een heel strategisch spel. Iedereen kan eerste worden en iedereen kan laatste worden." Paul is deze dagen nog flink in training en heeft zelfs een persoonlijke krachttrainer. Om de juiste spiergroepen te trainen die hij straks nodig heeft om én goed te kunnen rennen én goed afval te kunnen opruimen in de bermen van Genua. En dat dan weer rennend mee te sjouwen.

(Tekst loopt door na de foto)

De WK-regels

Het gaat er niet om dat je zoveel mogelijk rent en zoveel mogelijk afval opruimt. Er is een puntensysteem op het WK. "Je krijgt bijvoorbeeld punten voor de afstand, het aantal hoogtemeters dat je rent, maar ook voor het soort afval dat je opraapt. Voor blikjes krijg je bijvoorbeeld meer punten dan voor afval van steen of ijzer. De winnaar van vorig jaar had bijvoorbeeld 35 kilometer gerend en heel veel blikjes verzameld. Slim gedaan dus."

Langs stempelposten, zelf alles sjouwen

De deelnemers uit alle windstreken krijgen ieder vier vuilniszakken mee. Onderweg moeten ze langs twee stempelposten en mogen ze ook twee grotere items meenemen.

 "Iedereen vliegt na de start meteen alle kanten op, dat is een heel grappig gezicht. Je moet uiteindelijk al je afval zelf tillen en naar de finish brengen, onder luid applaus van toeschouwers en andere deelnemers. Dat is heel mooi. In totaal krijg je zes uur de tijd", aldus Paul.

Om een indruk te krijgen van het evenement, zie hieronder beelden van Paul tijdens het WK 2022.

(Tekst loopt door na de video)

"De volgende dag krijg je te horen of je een medaille hebt gewonnen. Ik was vorig jaar zó teleurgesteld. Ik had echt meer dan 100 procent gegeven", aldus Paul. 

Het is geen toeval dat de edities van het WK telkens in Italië plaatsvinden. "Er is daar een afvalverwerkingsbedrijf, zeg maar een soort Spaarnelanden zoals hier in Haarlem, die dit telkens als feestje organiseert", legt Paul uit. 

'Valsspelen kan, maar is not done'

Als Paul zo graag eerste wil worden, dan moet hij natuurlijk van tevoren even wat vuilnisbakken vullen met lege blikjes. "Ja, valsspelen zou natuurlijk supermakkelijk zijn, maar dat gebeurt niet. De deelnemers zijn allemaal aardige wereldverbeteraars. Dat doet niemand. Je moet wel 'true to yourself' blijven."

(Tekst loopt door na de foto)

"Als ik aankom in Genua, kijk ik voor het evenement wel even op Google Maps hoe de straten precies lopen. Dat deden de andere deelnemers vorig jaar ook. Na de start vloog daarom een groot deel naar de rivier om daar de troep langs de oevers op te ruimen. Ik ging direct naar de stad. Uiteindelijk rende ik achtentwintig kilometer en verzamelde ik zo'n 100 kilo aan afval. Maar dat was dus helaas niet genoeg."

Trainen in Haarlem

Via zijn social mediakanalen is Paul al hard aan het aftellen richting het evenement, dat tussen 29 september en 1 oktober plaatsvindt. De komende weken traint hij nog in Haarlem en omgeving, want daar is ook nog steeds veel werk te verrichten voor de plogger. "Ik verzamel zo'n honderd kilo aan afval per maand en maar liefst 40.000 liter aan voornamelijk blikjes per jaar! En dat alleen al in Haarlem, waarvan iedereen denkt dat het een schone stad is."

Ondanks dat hij in Engeland geboren is, doet Paul mee onder de vlag van Nederland. "Die vlag heb ik zelf een keer gevonden en draag ik straks met trots op mijn rug in Genua. We gaan het zien. Ik moet een hoop geluk hebben!"

Zijn vrouw gaat niet mee naar Genua. "Nee, die blijft thuis. Die is allang blij dat ze even een week geen man in een gek bananenpakje om zich heen heeft lopen."