De wereldkampioen luchtacrobatiek woont in Huizen: 'Aerial sports' is veel meer dan alleen paaldansen

Twee tot drie uur per dag trainen en dat voor zes dagen in de week: dat is wat de eenentwintigjarige Demi Brama uit Huizen er voor over moet hebben om te kunnen deelnemen aan het wereldkampioenschap Aerial Sports. Een tak van sport waarbij het om enorme kracht en lichamelijke discipline gaat.

Vliegende hoepel en vliegende paal

De kunsten die je in deze sport moet kunnen vertonen, zijn verdeeld over vijf onderdelen. Althans de disciplines waaraan Demi heeft meegedaan, want er zijn er elf in totaal. Zo is er het meer bekende onderdeel paaldansen maar je hebt ook nog de hoop: een hoepel hangend aan het plafond waarin en waaraan allerlei ingewikkelde manoeuvres worden uitgehaald.

En om het helemaal moeilijk te maken is er de 'vliegende paal': een los aan het plafond hangende paal die heen en weer moet bewegen op het moment dat de kunsten door de aerialist worden uitgevoerd. In elk van de onderdelen is er een sport-variant, waarin echt puur de kracht, lenigheid en conditie aan bod komen, en er is een artistieke variant. Met de laatste vertel je meer een verhaal, zegt Esther Brama, de moeder en ook coach van Demi.

Hoog, hoger

Demi's moeder heeft vanaf het moment dat haar dochter de sport ging beoefenen haar begeleid. En dat was vroeg; als kind klom zij al graag in bomen dus dat ze de hoogte in wilde, leek duidelijk. Maar na een bezoek aan de Efteling op haar zevende was de interesse in luchtacrobatiek helemaal geboren. Zodra het mogelijk was, vanaf haar tiende, is ze de ‘luchtsport’ daadwerkelijk gaan beoefenen.

Terwijl de coach codetaal met haar pupil uitwisselt – posities worden met een nummer aangeduid, waardoor het soms lijkt alsof je in een militaire operatie bent beland – vertelt Esther dat haar man (en vader) van Demi ook coach is.

Samen sterk

Beiden hebben ze cursussen moeten volgen en de benodigde papieren moeten halen om officieel coach te mogen zijn. Esther mag coach op vier verschillende disciplines zijn en haar man op slechts een maar samen kunnen zij Demi dus coachen op de vijf onderdelen bij een kampioenschap. De opleidingen blijken ook erg nuttig als je het bijna vuistdikke boek bekijkt waarin alle posities staan die je als luchtacrobaat perfect moet kunnen beheersen.

Blind vertrouwen

En perfect beheersen dat kan Demi: zij won dus dit jaar goud op het wereldkampioenschap in de hoepel en ze werd tweede bij het paaldansen. Die tweede plaats is iets wat zij trouwens niet erg vindt en wat ze de winnares van het goud erg gunt. De wereld van luchtacrobatiek kenmerkt zich door grote saamhorigheid.

Er is niet of nauwelijks ‘gedoe’ bij acrobaten onderling. Oorspronkelijk komt de sport uit de hoek van de circuswereld. En bij de gevaarlijke onderdelen als trapeze en andere capriolen in de lucht moet je elkaar blind kunnen vertrouwen. Dat is bij aerial sports niet anders legt Demi uit.

Tekst gaat door onder de foto;

Olympische Spelen

Ondertussen begeleidt zij in haar studio zelf ook mensen die de sport willen beoefenen. Demi heeft dan eindelijk ook 'maar' twee grote dromen: mensen blij maken door ze te begeleiden en beter te maken in haar tak van sport. Maar het hoogst geleden doel is een ticket naar de Olympische Spelen in 2032. Demi en haar moeder hopen dat 'Aerial' tegen die tijd officieel erkend zal zijn als Olympische sport.