Al maanden is het onrustig in het uitgaanscentrum van IJmuiden. Els Zorgdrager (64) woont al 40 jaar tussen de kroegen en discotheken aan de Kennemerlaan. Ze maakte van dichtbij mee hoe het geweld in de stad steeds extremere vormen aanneemt. De ramen van haar huis sneuvelden, na een heftige vechtpartij in een nachtclub. "Ik heb geluk dat ik niet bang ben aangelegd."
Ja, het is er goed wonen, vertelt ze. En weg willen zij en haar man zeker niet. "Verhuizen is voor mijn echtgenoot sowieso geen optie." Opmerkelijk, want Els woont middenin het geweldsepicentrum van IJmuiden.
NH 360° IJmuiden
Om in beeld te brengen wat de geweldsexplosie van de afgelopen maanden in IJmuiden met haar inwoners doet, verhuist NH de redactie tijdelijk naar een café in de stad. Wil je met ons praten over wat je dwars zit of waar je je zorgen om maakt? Loop dan binnen bij grand café Staal aan de Lange Nieuwstraat in IJmuiden, waar onze redacteuren en verslaggevers van donderdag tot en met zaterdag de hele dag zitten om jouw verhaal aan te horen. Benieuwd welke verhalen we maken over IJmuiden? Ga dan naar www.nhnieuws.nl/360ijmuiden
Tal van dit soort incidenten vonden er plaats de afgelopen maanden in IJmuiden. Els en haar man wisten daar ternauwernood aan te snappen. Ze mochten van geluk spreken dat een zwaar explosief dat begin januari aan de deur van hun buren, de Marbella loungeclub, werd gehangen, niet afging. De gevolgen zouden anders mogelijk niet te overzien zijn geweest. Sindsdien is de club op last van de burgemeester gesloten.
Wel maakten zij enkele maanden eerder mee hoe meubilair uit diezelfde nachtclub, na een ruzie in de vroege ochtend, hun ramen aan de voorkant deed sneuvelen. "Ja, dan schrik je wel even. We bleven zitten met een schadepost van enkele duizenden euro's." Enger vond ze het toen ze hoorde dat de opslagruimte achter Marbella een half jaar terug werd gesloten omdat dat vol lag met lachglasfles. "Als dat explodeert... je moet er niet aan denken."
"Er is op dit stuk van de Kennemerlaan altijd horeca geweest. En dus is er ook, zolang ik mij kan herinneren, overlast geweest. Veelal dronken jongelui, die hun ruzies buiten op straat uitvochten en schreeuwden. In die tijd, de jaren tachtig, liep je dan gewoon naar buiten en dan zei je er wat van. Nee, bang aangelegd ben ik nooit geweest", aldus Els.
Gek genoeg is de overlast afgelopen jaren zienderogen afgenomen. Maar, zegt Els, het is wel van een heel andere orde geworden. Harder. Dreigender. Baldadige jeugd lijkt te hebben plaatsgemaakt voor 'echte' criminelen. Drankgelag voor vuurwerkbommen.
"Er is hier altijd wel overlast geweest... maar dit is andere koek"
"Het is gewoon duidelijk dat er steeds zwaardere middelen worden ingezet door de criminelen hier. Dan heb je het volgens mij echt om georganiseerde bendes. Hoe krijg je daar grip op? En stel, ze worden gepakt? Dan zitten ze een paar maanden vast en komen daarna weer vrij. Dan begint het hele verhaal weer van vooraf aan."
Zelf werkte Els jarenlang als sociaal-cultureel werkster. Ze kent dus het klappen van de zweep als het gaat om drugs en de handel die daarmee gepaard gaat. "Die troep vernielt complete levens. En wat dacht je van de jeugd? Je moet sterk in je schoenen staan om weerstand te bieden aan de gedachte dat je in korte tijd veel geld kan verdienen. Want vergis je niet, als je je eenmaal inlaat met die gasten kom je er nooit meer vanaf."