Stel voor rechter om valse papierwinkel bij hypotheek: zij werkstraf, hij vrijgesproken

Inmiddels leven de twee gescheiden in Badhoevedorp en Amstelveen, maar toen het echtpaar in 2019 nog met twee dochters onder een Amstelveens dak woonde, raakte zij betrokken bij een ongeluk. Terwijl haar inkomen kelderde, ging hij juist meer werken. En omdat haar naar eigen zeggen een schadevergoeding van zo'n 15.000 euro was toegezegd, besloot ze dat geld alvast te lenen. 

Draagkracht

Wie geld wil lenen, moet vaak aantonen draagkrachtig genoeg te zijn. Omdat ze dat onvoldoende waren voor de lening die ze wilden aanvragen, besloot ze bankafschriften en salarisstroken te vervalsen. Als het stel op een gegeven moment wil verhuizen naar een woning van 365.000 euro, worden die valse documenten ook gebruikt voor de hypotheekaanvraag.

Het balletje gaat rollen als een medewerker van een hypotheekverstrekker begin 2022 argwaan krijgt, en zijn werkgever adviseert een onderzoek naar de documenten in te stellen. Al snel blijkt dat de aanvraag met vervalste documenten is gedaan, en het salaris op de salarisstroken en bankafschriften dus fictief en gemanipuleerd is. Ze wordt opgepakt en bekent onmiddellijk.

Onzekerheid

De officier van justitie toont zich schuldbewust dat de zaak pas twee jaar later voorkomt, maar eist toch een werkstraf van tachtig uur tegen de vrouw. Haar advocaat vindt dat een voorwaardelijke straf volstaat. De vrouw heeft jarenlang in onzekerheid heeft geleefd over de voortgang van de zaak. "Ze slaapt slecht en heeft veel stress", vertelt haar advocaat, terwijl ze overmand wordt door emoties. "Ik zie dat het veel met u doet", spreekt de rechter haar toe,

Ook in de rechtszaal toont de timide vrouw zich schuldbewust. Ze zegt weinig, en als ze dat wel doet, worden haar woorden vertaald door een tolk die naast haar zit. Toch lijkt ze het Nederlands voldoende machtig om zelf antwoord te geven, wat ook de rechter opvalt. "Als u zelf antwoord kunt geven, heb ik liever dat u dat doet, want uw tolk is geen tolk voor verlegenheid."  

"Sorry", zegt ze als de rechter haar de mogelijkheid van een laatste woord geeft. Uiteindelijk veroordeelt ze de vrouw, die recent een eigen bedrijfje is gestart, tot een werkstraf van zestig uur. "Als de reclassering geen contact met u opneemt, moet u de reclassering bellen en een manier zoeken om die straf in uw leven in te passen." 

De man zegt zich veel niet meer te kunnen herinneren, maar claimt dat hij nooit vraagtekens heeft gehad bij de hoogte van de leningen en de hypotheek die zijn vrouw aanvroeg. "Zij ging minder verdienen, maar ik maakte weken van tachtig uur", probeert hij de rechter te overtuigen dat zijn gebrek aan argwaan niet geveinsd was.

Als het goed zit in een relatie is het logisch dat je bij het nemen van zulke belangrijke beslissingen blindvaart op je partner, erkent de rechter. Wel vindt ze het opmerkelijk dat hij nooit de neiging heeft gehad om aan de noodrem te trekken."Er zit veel rook in het dossier", spreekt ze hem toe. "Maar dat u die heeft gemist is niet strafbaar." De rechter spreekt hem vrij.