Pim was bijna halve eeuw dé wijkagent van Limmen: bewoners eren hem met kunstwerk

Bijna 47 jaar geleden begon Pim van der Maas bij de opleidingsschool voor de politie. Nu hij 65 jaar wordt, mag hij met pensioen. "Het zal wel even anders zijn als het echt klaar is. Maar het is mooi geweest. Het is tijd om te stoppen", stelt hij.

"Een collega zei vroeger altijd tegen me: 'Het leven is een circus en wij zitten vooraan'. En dat is natuurlijk ook wel zo, zeker met dit werk", begint Van der Maas. "Het feit dat je midden in de samenleving staat, veel voor mensen kan betekenen en vooraf niet weet wat de dag brengt, dat ga ik missen. Daar kan ik niet omheen draaien."

In zijn jaren bij de politie heeft Van der Maas veel meegemaakt. "Er zijn door de jaren heen zo ontzettend veel dingen gebeurd, ik zou er een boek over kunnen schrijven."

Zijn werk kon soms heftig zijn, toch nam Van der Maas het niet mee naar huis. "Ik blijf er niet mee zitten. Tuurlijk blijven sommige dingen je bij, maar ik heb er nooit slecht van geslapen. Daarnaast heb ik thuis een heel goed klankbord", vertelt hij. "Ik kan heel goed met mijn vrouw praten, dat is altijd zo geweest. Vroeger zat ze altijd te wachten als ik laat thuiskwam, dan kon ik zo nodig mijn verhaal kwijt. Dat was heel fijn."

Minder politiebureaus

"Toen ik net begon met mijn werk bij de politie had Limmen nog een eigen politiebureau", vertelt Van der Maas. "We zaten daar toen met zes man. Die agenten waren ook echt aangewezen voor Limmen. Je was dus eigenlijk al een soort wijkagent."

Een politiebureau in Limmen of in het naastgelegen Heiloo is nu niet meer van deze tijd. "Tegenwoordig wordt alles vanuit het bureau in Castricum geregeld. Ik vind het zonde dat Heiloo ook geen eigen bureau meer heeft. De politie zegt altijd dat het in de haarvaten van de samenleving zit, maar zo wordt dat steeds minder."

Van der Maas heeft de criminaliteit zien veranderen door de jaren heen. Er wordt veel meer via internet gefraudeerd, zoals phishing. "Je kan het zo gek niet bedenken. Het is anoniemer, omdat de criminelen zich niet hoeven te laten zien", legt hij uit. "Daarom is het onze taak om mensen alerter te maken op online oplichting."

Speciale band

De band die Van der Maas met zijn wijk heeft komt steeds minder voor bij de politie, ziet hij. "Ik heb een uitzonderlijke positie. Als je zo lang in dezelfde wijk werkt, dan is het normaal dat de mensen je kennen en andersom. Het is mooi dat daar zo'n band uit is ontstaan", vertelt hij. Volgens Van der Maas heeft dat ook te maken met de manier waarop je je opstelt. "Ik vind altijd: ik ben politieagent, maar privé ben ik niet anders dan tijdens mijn werk. Wees jezelf, anders val je door de mand."

"Ik denk, al klinkt dat misschien een beetje arrogant, dat ik her en der wel wat voor de mensen heb kunnen betekenen', begint Van der Maas. "Regelmatig kwamen mensen later nog naar me toe om te zeggen dat ze zo blij waren met de dingen die ik gedaan had. Ik vind het leuk als er een dader gepakt wordt door het onderzoek dat ik opgezet heb. Dat zijn mooie successen."

Dat hij geliefd is in de wijk was ook te merken tijdens de Bloemendagen in Limmen. Een prikploeg heeft een portret van hun wijkagent gemaakt.

"Dat was een mooi eerbetoon en toch een soort van blijk van waardering dat je je werk goed gedaan hebt. Ik hoop dat ze me gaan missen", zegt hij lachend.

Tekst gaat verder onder de afbeelding.

En nu? "Het eerste jaar helemaal niks", zegt Van der Maas. "Dat zeg ik heel gekscherend, maar we hebben geen plannen gemaakt. Ik denk dat we het eerst maar een beetje op ons af laten komen. Lekker van de rust genieten en dan zie ik vanzelf wel wat er op ons pad komt. De keuze is reuze."

"Ergens eind oktober of begin november gaat mijn laatste werkdag zijn", vertelt hij. "Als ik dan ook al mijn spullen moet in leveren, dan is dat wel even een momentje, denk ik. Dan wordt het ineens echt. Helemaal als ik dan ook mijn toegangspas moet inleveren en me voortaan bij de balie moet melden als ik naar binnen wil."

De aankomende maanden wil Van der Maas gewoon zijn werk blijven doen, maar het zal toch wel even anders worden. "Mijn opvolger is al bekend en na mijn vakantie ga ik hem inwerken en alles laten zien. Dan ben je toch wel al bezig met je afscheid. En dat maakt het toch anders."