De drie kinderen van het gezin Van Schooten zitten allemaal midden in hun examens, en dat is dan ook al ruim een week hét gesprek aan de keukentafel. Nu ze halverwege zijn beginnen de spanning en het harde werken hun tol te eisen. Hoe gaat het ze tot dusver af?
Tentamenstress bij huize van Schooten - NH Nieuws
Op een speciale lijst met berekeningen laat moeder Julia trots de waarschijnlijke cijfers van haar kinderen zien. Met een geschatte normering en de antwoorden die na het examen verschijnen, controleren ze al hun toetsen. "Het gaat ze goed af", zegt Julia trots. "Zoals het er nu uitziet, mogen we heel tevreden zijn!"
Maar een vliegende start heeft ook zijn nadelen. De urgentie om hard te blijven leren neemt af, en de verleiding om een balletje te trappen in de tuin of te gamen wordt steeds groter, merkt vader Stefan op.
Krachttermen
Volgens oudste zoon Teun (5 Havo) is dat onzin. "Ik ben hartstikke hard aan het leren voor natuurkunde, maar ik ben er wel klaar mee. Sommige toetsen duren gewoon echt te lang. Nederlands kan bijvoorbeeld toch ook wel in twee uurtjes?"
En dus vliegen krachttermen regelmatig door de appgroep.
Laatste loodjes
Nu de eerste week achter de rug is, komt het einde langzaam in zicht. Voor Cas (4 Mavo) staat er nog maar één toets op de planning, voor Teun twee en voor oudste zus Sophie (6 VWO) drie.
Sophie heeft het er duidelijk het zwaarst mee. "Ik doe echt niets anders dan leren en ik zie bij mezelf grote wallen verschijnen. Ik leg mezelf de meeste druk op. Misschien niet meer dan de gemiddelde klasgenoot, maar zeker meer dan de gemiddelde huisgenoot."
"Ik had zaterdag en zondag ingepland om niks te doen, en ik heb ook precies niks gedaan"
Teun haakt daarop in: "Ja, ik voel me altijd wel een beetje schuldig als ik Sophie zo hard zie werken. Maar dan kijk ik ernaar en ga ik weer verder met niks doen." Hoewel ook Teun zich netjes aan zijn planning houdt. "Ik had zaterdag en zondag ingepland om niks te doen, en ik heb ook precies niks gedaan."
Eigen stijl
Ondanks dat alle drie de kinderen in hetzelfde schuitje zitten, hebben ze allemaal hun eigen stijl. Al werkt Cas wel harder dan gemiddeld. "Ik moet hem soms wel uit zijn bed trekken, maar hij is echt veranderd," zegt zijn moeder.
"Nou, laten we niet overdrijven hoor. Op een schaal van 1 tot 10 zit hij nu op 4 of 5, waar het eerst een 1 was", voegt Sophie toe. Cas zelf lijkt het allemaal niet zoveel te interesseren: "Ik heb geen stress; voor mij zit het er bijna op."
Tips?
Stuur ons jouw tips op [email protected]