In het programma De verdwenen stad gaan we iedere keer naar een andere plek in Amsterdam om te kijken hoe die in de loop van de tijd is veranderd. Deze keer gaan we terug naar de Watergraafsmeer, waar ooit de successen van Ajax begonnen.
Onoverwinnelijk
"Van ons viel niet te winnen", zegt Sjaak Swart zonder enige bescheidenheid. En je kunt hem geen ongelijk geven. Swart was met Cruijff en Keizer een van de belangrijke spelers voor Ajax, eind jaren zestig en zeventig. In 1969 verloren de Amsterdammers nog hun eerste ECI-finale, maar in de jaren daarop (1971, 1972, 1973) waren ze zonder twijfel het beste team ter wereld. Die successen vonden hun oorsprong in de Watergraafsmeer onder leiding van trainer Rinus Michels.
Trots
Stadion De Meer, een plek waar het internationale succes van Ajax allemaal begon. Het stadion is lang geleden gesloopt. Een woonwijk is daar inmiddels voor in de plaats gekomen. Het verwijst nog altijd naar het stadion, Park De Meer. Als herinnering zijn door de hele wijk verwijzingen te vinden haar het roemruchte verleden van de Amsterdamse club.
In 2005 werden alle bruggen in Park De Meer vernoemd naar Ajacieden uit de gouden periode. Verdediger Barry Hulshoff voelde zich vereerd: "Dat iets naar je vernoemd wordt, misschien niet voor eeuwig, maar wel voor een lange tijd, daar ben ik zeer trots op."
Heilige grond
De grond rondom het stadion werd na al het Ajax-succes gewild voor Ajax-fans. Voor Mathieu Zwinkels was het een uitgemaakte zaak. Vanaf het balkon van zijn penthouse heeft hij een mooi uitzicht op de voormalige middenstip. Als je goed kijkt, zie je in de verte ook de Johan Cruijff-Arena liggen.
"Op de plek waar dit gebouw staat, was vroeger een trainingsveld van de club", vertelt hij vanaf zijn Amsterdamse balkon. Ook de sloot langs de flat is volgens Mathieu voer voor herinneringen: "Buurtkinderen probeerden toentertijd illegaal en zonder kaartje over de sloot te springen. Van wat ik heb begrepen was dat vrij eenvoudig."
"Stadion De Meer begint met de rivaliteit met Feyenoord en eindigt met de rivaliteit met Feyenoord"
Voetbalvandalisme
Met successen in de jaren zeventig beginnen ook de problemen. Het stadion is eigenlijk te klein geworden, voor de grote wedstrijden wordt al snel uitgeweken naar het Olympisch Stadion. Maar de wedstrijden in de De Meer maken ook duidelijk dat de druk op de omgeving van het stadion te groot wordt. Er komen gewoonweg teveel mensen op af. Bovendien gedragen al die mensen zich niet altijd zoals je mag verwachten. Het voetbalvandalisme doet z'n intrede.
Van de Vooren: "En dan is het juist weer bij een wedstrijd tegen Feyenoord dat duidelijk wordt De Meer kan het niet meer aan. Dat is in 1989. Er wordt een staafbom gegooid en er vallen zwaargewonden. De persconferentie na afloop wordt dan niet geopend door de Ajax-coach, maar door de politievoorlichter Klaas Wilting. Dan zegt Ajax ook: we kunnen hier niet meer blijven zitten."
"Dus het begint met de rivaliteit met Feyenoord en het eindigt met de rivaliteit met Feyenoord. Die onderlinge concurrentie heeft zoveel veranderd in het Nederlandse voetbal. Het voetbal was te groot geworden voor Ajax om hier te kunnen blijven."
Kijk hier voor meer afleveringen van De verdwenen stad Amsterdam
En hier voor De verdwenen stad Haarlem
Download de app
🔔 Blijf op de hoogte van nieuws uit jouw regio, download de gratis NH Nieuws-app.
