Extreem weer en ziekte: Ronde van Kameroen valt Haarlemse Thomas zwaar

Het ene moment zit je op kantoor te zwoegen voor de gemeente Haarlem als ambtenaar gebiedsontwikkeling. Een paar dagen later zit je op je racefiets te ploeteren in de Afrikaanse hitte. Dat is het verhaal van Thomas. Van een rondje om de Ringvaart fietsen wordt hij niet warm of koud meer, hij zoekt liever letterlijk de hitte op in wielerrondes in Afrika.

Die rondes, van bijvoorbeeld Marokko en Burkina Faso, staan al op zijn cv. De ronde van Kameroen ontbrak nog, maar ook die kan hij nu ook afvinken. Zij het met een half vinkje.

Lees verder na de foto.

"Ik ga graag op avontuur. Naar plekken waar je als toerist niet zo snel komt. Maar waar wél gegarandeerd zon is", lacht Thomas. "Je komt in die landen vaak voor verrassingen te staan. Het is allemaal wat rommeliger georganiseerd. Heel anders dan in het 'nette' Europa. Er gelden ook hele andere wielerwetten."

Avonturenploeg

Thomas is amateurwielrenner en rijdt normaal voor wielerteam West-Frisia. Maar hij is ook aangesloten bij team Global Cycling. Een 'avonturenploeg', noemt hij het. Met vijf andere, voor hem dan nog onbekende Nederlandse renners, reist hij af naar het land net boven de evenaar, Kameroen.  

Lees verder na de foto.

De negen etappes vinden in verschillende delen van het land plaats. Allereerst in het noorden, waar Thomas inderdaad 'gegarandeerd zon' heeft. En niet zo'n beetje ook.

Van enorme hitte naar kletsnatte etappe

"Het lag tegen de Sahel aan. Omdat er bagageproblemen waren, werd de start uitgesteld tot het middaguur. De temperatuur lag boven de 45 graden. Voor de Afrikaanse renners was dat nog te doen, maar wij lagen meteen 'op het rooster'. Je lichaam staat op springen. Het was een enorme bevalling. De dag erop sloeg het weer om en kregen we te maken met apocalyptische omstandigheden, wat resulteerde in ondergelopen straten."

"De wegen zijn redelijk. Soms kom je flinke kuilen tegen. Op andere stukken ligt prima asfalt. Het zijn vooral lange wegen zonder al te veel bochten. Je moet heel goed opletten bij de drempels. Valpartijen zijn er ook. De lokale bevolking komt af en toe even kijken als ze ons voorbij zien racen. Heel veel van de omgeving zie je niet, je bent vooral op het wiel van de renner voor je aan het letten."

Lees verder na de foto.

De ploeg van Kameroen bestaat uit twaalf renners. Landen als Senegal, Burkina Faso en Ivoorkust doen net als Nederland met zes renners mee. "Kameroen moest winnen. Dat was wel duidelijk. Renners 'mochten' zelfs aan auto's hangen en het schijnt dat één van de motorrijders, die voor de winnende renner uit Kameroen reed tijdens één van de laatste etappes, ook zijn handen juichend in de lucht stak bij de finish", lacht Thomas. 

Voedselvergiftiging

De Haarlemmer heeft zijn eigen handen halverwege de tour vooral op zijn buik liggen. Hij heeft een voedselvergiftiging te pakken. "Terwijl we er alles aan deden om dat te voorkomen. Ontsmettingsgel zat in de koffer, we hadden blikvoer uit Nederland mee. Vis en vlees namen we niet. We aten vooral pasta en rijst, wat ook wel weer eentonig werd. En dan gebeurt het tóch. Na de vierde etappe moest ik naar de wc en dacht meteen: oh jee." Thomas blijft die nacht op en neer lopen naar het toilet. Foute boel dus.

Lees verder na de foto.

Maar de Haarlemmer geeft niet zo snel op en gaat door. De volgende dag staat hij weer aan de start van de vijfde etappe. "Op hoop van zegen. Zolang je kan fietsen, fiets je." En hij haalt de finish, zij het met moeite. 

Afstappen

Maar een dag later gaat het toch goed mis. "Mijn lichaam was he-le-maal leeg. Ik moest overgeven op de fiets, voelde me als een vaatdoek. Ik stond letterlijk geparkeerd."

De andere renners kunnen gewoon door, maar voor Thomas is het einde verhaal. De rest van de dagen neemt hij plaats in de volgauto. "Dan kan je toch wat meer om je heen kijken", relativeert hij zijn tegenslag.

Lees verder na de foto.

Kameroener Clovis Kamzong wint uiteindelijk de ronde. Eén van de Nederlandse renners, Niels van Beurden, wordt zeventiende in het algemeen klassement. "We moesten als team even wennen aan elkaar, maar uiteindelijk lukte het wel om de taken goed te verdelen", legt Thomas uit. In de derde etappe weet één van de Nederlandse renners zelfs te winnen.

De Haarlemmer is inmiddels weer terug op zijn kantoor in Haarlem. Zijn collega's vragen vaak hoe het was in Kameroen. "Ik voel me nog steeds lichamelijk vermoeid. Mijn conditie heeft echt een klap gekregen. Dat krijg je als je je helemaal opbrandt. Toch was het al met al een topavontuur. Ik zou zo weer gaan."

'Zeur eens wat minder'

Nu moet hij zich weer buigen over woningbouwplannen in Haarlem. Ondanks zijn lichamelijke problemen, heeft hij ook wat van zijn reis opgestoken.

"Het gaat er daar een stuk informeler aan toe. Mensen leven de hele dag op straat. En zijn meer met vandaag dan morgen bezig. De geur van eten en drinken, maar ook van afval hangt er rond. Dan hebben we het in Nederland maar goed. We hebben hier veel te veel tijd om ons druk te maken over randzaken. Of je ergens 120 of 130 mag rijden. Doe ook eens wat liever tegen elkaar en zeur wat minder."

De volgende wedstrijden staan weer voor de deur. "Bijvoorbeeld de kermiskoersen in Warmenhuizen, Beverwijk en Obdam. Daar heb je wat meer bochten dan tijdens een etappe in Kameroen. Ook wel weer lekker even."