Vluchten naar De Krim: bewoners blij met afgezonderde status van hun Haarlemse wijk

De rust van Overdelft heeft een geografische oorzaak. Van bovenaf gezien is de wijk een opvallende uitstulping van de stad Haarlem. Het is ten noorden van Overveen het enige stukje Haarlem dat aan de westkant van de ringweg en rivier de Delft is gelegen. De noord- en zuidkant van de wijk bestaan uit sportterreinen: de ijsbaan aan de grens met Overveen, de honkbalvelden en atletiekbaan aan de grens met de gemeente Velsen. Er zijn geen drukke, doorgaande wegen ín de wijk.

Lees verder onder de foto.

Na lang zoeken komt zowaar een conflict aan de oppervlakte in de Haarlemse woonwijk Overdelft. De aanleiding: ProRail is voornemens geluidswerende schermen te plaatsen tussen het spoor en de Jan Pieterszoon Coenlaan. Bewoners tekenen protest aan. Zij hoeven helemaal geen extra geluidswerende wanden tegenover hun huizen. Het is goed zoals het is. De groene heg die er al decennialang staat, voldoet prima. 

Dat goede bedoelingen ten grondslag liggen aan het dispuut, is veelzeggend voor de relatieve rust in de wijk. Dat beaamt Els de Munnik, die aan het snoeien is in haar voortuin die het midden houdt "tussen wildernis en siertuin". "Hoor je dat", vraagt ze, terwijl ze haar snoeischaar omhoog houdt. Een trein rijdt voorbij. "Je merkt er amper wat van."

Veranderende gemeentegrens 

De stadskaart overziend, wekt het geen verwondering dat het stuk land honderd jaar geleden nog tot de gemeente Bloemendaal behoorde. Piet van der Ham, in de jaren ‘70 wethouder in Haarlem, schreef een boek over de uitbreiding van Haarlem in 1927: De magie van de gemeentegrens. ‘Het was een drassig gebied met een dikke laag veen’, noteert Van der Ham over het toen nog onbebouwde terrein. ‘Heel geschikt voor een ijsbaan, minder voor woningbouw’.

De ijsbaan kwam er, woningbouw maar mondjesmaat. Vanaf de kant van de Delftlaan verrezen in de jaren ‘30 in en om de Van Riebeecklaan een aantal rijen met eengezinswoningen. Daar bleef het aanvankelijk bij. Dat is vooral te wijten aan de slechte toegankelijkheid van de wijk. Van der Ham schrijft: ‘In 1927 is de Kleverlaan de enige overgang over de Delft, andere bruggen zijn er in die tijd nog niet.’

Lees verder onder de foto. 

Schiereiland

De Stuyvesantbrug bracht redding en voor de doortocht naar Bloemendaal werd een fietstunnel onder het spoor gerealiseerd. De wijk groeide flink in de jaren '60 en '70, maar toch bleef het gebied vrij geïsoleerd. Als een schiereiland dat grotendeels omringd is door water. Vandaar de bijnaam van de wijk: De Krim, naar het schiereiland aan de noordkust van de Zwarte Zee. Voor boodschappen maken bewoners de oversteek, naar Bloemendaal of Haarlem-Noord.

Houden zo, die rust, vindt Els. Ze wijst vanuit de voortuin naar de openstaande voordeur. “We zijn aan het onderzoeken of we hier ook een traplift zouden kunnen installeren. Zodat we hier nog lang kunnen blijven wonen.” Ze is van de stilte gaan houden. “Toen we voor het eerst gingen kijken, kwamen we aanrijden vanuit Amsterdam en moesten we hier stoppen. Er lag een hond midden op de weg rustig op een bot te kauwen. Dit is nou een wijk waar dat nog steeds kan.”

Lees verder onder de foto. 

De rust wordt aanstaande zondag doorbroken. Dan staat het De Krim Zomerfeest gepland. Een jaarlijks terugkerend evenement voor buurtbewoners op het Rijklof van Goensplein. Denk aan muziek, een springkussen en oud-Hollandse spelletjes. Drinken en eten neem je zelf mee. Iedereen mag aanschuiven. Om de saamhorigheid in de wijk te vieren en de onderlinge banden aan te halen. 

Verhuisd

Dat is soms wel nodig. Want het merendeel van de inwoners is niet in deze wijk geboren. Als Els het snoeien weer wil oppakken, komt er een buurtbewoner langsgelopen. “Hi Rob.” Rob is net als Els vanuit Amsterdam naar Overdelft verhuisd. “We hadden al zoveel huizen bezocht, maar het lukte steeds niet. Dit was onze laatste optie.” Met frisse tegenzin reed hij erheen. Maar toen hij er eenmaal was, was hij verkocht. Vanwege de rust.