Jonge avonturiers vinden gestolen kluis en sporen Haarlemse eigenaar op

Het zindert in de Prins Hendriklaan in Overveen. Ties (9), Pim (10), Mia (11) en Lauren (9) zijn uit opwinding de straat opgelopen. Buurtvriendjes volgen in hun voetspoor. Hij kan er elk moment aankomen. Komt hij van links, komt hij van rechts? Het wordt rechts. Enno (60) Haarlem komt de hoek omgefietst. Voor het eerst staan de vier jongens en meisjes oog in oog met de persoon waar zij al twee maanden naar op zoek zijn.

Vindersloon

Enno heeft een grote taart meegenomen. Iedereen krijgt een stukje. Tijd om met z’n allen aan de eettafel te zitten. Dan haalt Enno nog iets uit zijn tas. Vergrootglazen, in een lekker fel kleurtje, inclusief speurlampje. Toepasselijk vindersloon voor het viertal uit Overveen. Want speurneuzen zijn het.

De zoektocht begint eind april. Ties, Pim, Mia en Lauren gaan suppen, zoals ze wel vaker doen. In het water achter de Julianalaan, net over de grens met Haarlem, zien zij iets opvallends. Een grote kluis. Zwaar ook. Te zwaar om het water te halen en op de surfplank mee te nemen. Eerst terug naar huis. Ze hebben hun spullen voor het magneetvissen nodig.

Tekst gaat door onder de foto.

En ja hoor, zo lukt het. Met meerdere magneten tillen ze de kluis uit het water. De spanning stijgt. Wat zal erin zitten? Is het geld? Sieraden? Of misschien wel een pistool? Wrikken lukt niet. En een sleutel hebben ze al helemaal niet. Grof geweld is de enige oplossing. Eén van de papa’s haalt een koevoet uit de schuur. Wat flinke kracht. De kluis breekt open.

Op deze vrijdagmiddag hebben de vier de inhoud weer netjes teruggelegd in de kluis. Tuurlijk, ze hebben het materiaal nauwkeurig bestudeerd. Iedereen heeft het wel even in zijn of haar handen gehad. Maar uiteindelijk gaat het weer terug in de kluis. Want dat is hun doel altijd geweest: de spullen terugbrengen naar de rechtmatige eigenaar.

Echte helden

“Ik had er niet meer op gerekend”, zegt Enno als hij aan de eettafel zit, omringd door kinderen. “Ik ben jullie heel erg dankbaar. Jullie zijn echte helden.” De kinderen zijn trots, maar vooral ook nieuwsgierig. Wat is er gebeurd bij Enno? Hoe is die kluis in het water beland?

Tekst gaat door na de foto.

Enno vertelt over de meivakantie. Hij is dan in Frankrijk met zijn vriendin. Op hun vakantieadres worden ze gebeld. Er is ingebroken. Dat is schrikken en een flinke tegenvaller. Een dag lang hebben ze er flink de smoor in. Ze weten ook niet wat de precieze buit is, maar ze besluiten hun vakantie er niet door te laten verpesten. Thuis nemen ze de schade wel op.

Eenmaal thuis constateren ze dat de dieven linea recta naar de slaapkamer zijn gegaan. Ze hebben sieraden meegenomen, een kussensloop en de kluis. In de kluis zitten Enno’s waardevolle bezittingen: zegelringen, een horloge, een sieradendoosje én twee paspoorten. Eén oud, verlopen paspoort en één nieuw paspoort.

Nieuw paspoort

Een gloednieuw paspoort zelfs. Vlak voor zijn vakantie heeft Enno die vernieuwd. Maar voor een reis naar Frankrijk volstaat zijn rijbewijs. De datum op het paspoort leert de vinders dat de kluis recent moet zijn meegenomen. En de naam op het paspoort leidt ze naar de eigenaar van de kluis.

Tekst gaat door onder de foto.

Toch duurt het nog weken voordat de vinders daadwerkelijk contact krijgen met de eigenaar. Contactverzoeken via social media leveren niks op. Naar LinkedIn kijkt Enno amper om. Tot de moeder van één van de vier in contact komt met een oud-collega van Enno. Die weet hem te bereiken. De afspraak voor vrijdagmiddag wordt gepland. Een taart wordt besteld.

Helemaal af is het verhaal nog niet. Enno vertelt aan tafel over de zegelringen. Die zitten niet in de kluis. Als Enno met de overgebleven inhoud van de kluis weer op de fiets stapt, gaan de vier zich omkleden. Wetsuit aan. Terug naar het water. Zoeken naar de ontbrekende zegelringen.