Els hield eigenlijk niet van honden en katten, maar maakt nu al 50 jaar dieren beter

In 1974 moest Els als 16-jarige een baantje zoeken van haar ouders. Per toeval belandde ze in de dierenzorg. "De toenmalige eigenaar van een dierenasiel heeft mij geleerd om met dieren om te gaan en liet zien dat dieren heel erg leuk zijn."

'Gelukkig heel veel dieren'

Onlangs werd gevierd dat Els een halve eeuw in het vak zit. De praktijk was versierd, er was taart en oud-collega's en familie kwamen langs. "Voor mij is het iedere dag bijna een feestje. Natuurlijk maak je ook wel eens verdrietige dingen mee, bijvoorbeeld als we een dier moeten laten inslapen of als we mensen moeten vertellen dat er voor hun geliefde huisdier geen genezing meer mogelijk is. Maar gelukkig kunnen we heel veel dieren wel helpen." 

Ze heeft de rol van huisdieren in al die jaren zien veranderen. "Vroeger had je erfhonden, die moesten het erf bewaken. Nu is het veel meer een gezelschapsdier geworden. Een hond of kat is onderdeel van het gezin." 

Complete BH ingeslikt

Niet alleen met de dieren, ook met de eigenaren bouwt Els een band op. "Het contact met klanten is belangrijk. Soms maak je ook wel eens grappige dingen mee. Zo had een flat-coated retriever een complete bh ingeslikt, die we moesten verwijderen. Wij hebben toen ook de eigenaar moeten bellen om te vragen wat de maat was van die bh."

Ondanks haar 66-jarige leeftijd moet Els nog niet denken aan stoppen. "Nu werk ik nog zo’n 25 uur per week. Dat wordt over een paar jaar misschien wel wat minder. Ik kan het niet missen. Je krijgt de liefde van de dieren, dat is erg leuk."