Ga naar Content

Jarenlang schreef hij Wormer kapot, nu gaat Van Roosmalen weg en is-ie opvallend mild

Na het dorp Wormer jarenlang te hebben afgekraakt in de NRC zwaaide Marcel van Roosmalen gisteravond samen met zijn vrouw Eva Hoeke af met een afscheidsreceptie voordat ze verhuizen naar Amsterdam. De columnist zorgde voor veel beroering in Wormer: alles wat je zei, kon de volgende dag zomaar in de landelijke krant staan. De reacties op zijn vertrek zijn dan ook gemengd.

Marcel van Roosmalen schreef Wormer jarenlang kapot, nu hij vertrekt is hij opvallend mild - NH Nieuws

De columnist woonde ruim zeven jaar in Wormer. In die tijd greep hij elke kans met beide handen aan om het dorp af te fakkelen. Het leidde niet zelden tot veel rumoer: niet iedere inwoner van Wormer kon de columns van Van Roosmalen waarderen. "Opgeruimd staat netjes, strikje eromheen en lekker wegwezen", was dan ook slechts één van de weinig complimenteuze reacties op de aankondiging van de afscheidsreceptie. 

Op de receptie zelf zijn vooral mensen te vinden die zijn beschrijvingen wel kunnen waarderen en er de humor van inzien. "Ik houd wel van een beetje reuring, je moet het niet naar jezelf toetrekken die opmerkingen. Het is gewoon grappig", vindt een mevrouw.  

Zeven bijzondere jaren 

Misschien komt het door het pas doorgedrongen nieuws dat zijn geliefde club Vitesse is gered, maar Van Roosmalen is opvallend mild voor Wormer als we hem spreken. "Ik ga hier met een zwaar gemoed weg. Het zijn zeven hele bijzondere jaren geweest."

Tekst loopt door onder de foto's.

Meermaals beschreef de bekende Nederlander hoe hij wat afstandelijk werd benaderd door de dorpsbewoners. Toch zegt hij het hier te gaan missen. "Ik had het nooit gedacht, de eerste 6,5 jaar heb ik er ook echt moeite mee gehad. Maar vanaf het moment dat we een huis hebben gevonden in Amsterdam denk je 'ja, ik ga dit afstandelijke ook missen'. Wormer is als een vriend die ik pas heel laat ontmoet heb. Te laat." 

Halverwege het gesprek komt een meneer Van Roosmalen bedanken. "Ik ken die man niet", mompelt hij tussendoor tegen de verslaggever. Nadat hij een paar keer begrijpend tegen de man heeft geknikt: "Een lezer in Wormer, dat komt niet vaak voor, maar af en toe heb je er één. Bij sommige inwoners van dit dorp heb je een luikje gevonden in hun hart."

💬 Wil je niets missen uit Zaanstreek-Waterland?

Taalfout gezien? Laat het ons weten via [email protected]