Beladen zitting 'kofferbakmoord': "Had mama laten gaan, dan was het nooit gebeurd"

H. vraagt gelijk het woord aan het begin van de zitting. Het is een kleine, ielige man, met naast zich twee foto's van zijn vrouw, om wie de zaak draait. "Ik ga niet langer vastzitten voor iets wat ik niet gedaan heb. Mijn leven is kapot. Ik heb haar niet gewurgd en dat ga ik bewijzen ook. Ik mis haar meer dan wie dan ook." Hij raakt geëmotioneerd, net als veel mensen in de zaal.

Relatieproblemen

Het echtpaar, al 23 jaar getrouwd, had de laatste jaren relatieproblemen. Na een bezoek aan een parenclub door het stel, ontmoette de 49-jarige vrouw een andere man op wie ze verliefd werd. Ondanks dat H. het contact deels toestond, liepen de spanningen steeds meer op. Zijn vrouw wilde hem eerder al verlaten, maar pakte pas echt haar spullen op Tweede Paasdag. 

Over wat er daarna gebeurt, verschillen het Openbaar Ministerie en de verdachte van mening. H. zegt dat hij haar in de schuur vastpakt voor een knuffel. Hij vraagt haar om niet weg te gaan. Ze probeert zich los te rukken, waarna de twee op de grond vallen. Als hij doorheeft dat ze niet meer ademt, probeert hij nog mond-op-mondbeademing, maar dat is tevergeefs. 

Doodsoorzaak: verwurging

Maar uit forensisch onderzoek blijkt dat ze om het leven is gekomen door verwurging. Zelf zegt H. daarover dat hij langere tijd op haar heeft gelegen toen hij dacht dat ze dood was. "Ik voel me heel schuldig over wat er is gebeurd, maar ik heb haar niet gewurgd."

Tekst gaat hieronder verder.

Roepen om hulp doet hij niet, ook 112 wordt niet gebeld. "Ik zag dat ze dood was, en het enige dat ik nog wilde, was met haar sterven", was zijn uitleg. Hij legt haar in de schuur in een kruiwagen met een zeil erover. Niet veel later zit het huis vol familie vanwege een Paasbrunch. H. vertelt dat zijn vrouw bij hem weg is gegaan. 

In brand steken lichaam

's Avonds gaat hij met de kruiwagen naar buiten. Hij gooit er hout in, besprenkelt het lichaam van zijn vrouw met benzine en probeert haar in brand te steken. Er ontstaat een steekvlam, die snel dooft. "We wilden allebei gecremeerd worden en ik wilde bij haar sterven", vertelt de Bovenkarspeler erover. Als hij ziet dat zijn jongste zoon vanuit zijn slaapkamerraam kijkt naar wat er gebeurt, staakt H. zijn poging. 

Een dag later doet hij aangifte van vermissing van zijn vrouw. Hij vertelt dat ze bij hem is weggelopen. Een verhaal dat hij ook aan zijn familie volhoudt. Naar eigen zeggen, met maar één bedoeling: tijd winnen om ook zichzelf van het leven te beroven.

Onder meer de werkgever van de vrouw belt de politie, omdat ze zonder afbericht niet is komen opdagen op haar werk. "Ik heb heel goed contact met haar en weet wat er speelde tussen de twee. Ik heb de politie ook gezegd dat ze H. in de gaten moeten houden. Hij vertelt hier in de zaal een heel ander verhaal over wat er eigenlijk speelde", vertelt de werkgever geëmotioneerd tijdens een pauze van de zitting.

Vrouw gevonden in kofferbak

De politie houdt het huis van H. ondertussen in de gaten. Ze zien hem de stoep schoonmaken voor de schuur. En dat hij vervolgens iets in de kofferbak van zijn auto legt en wegrijdt. Als hij terug is, komt de politie in actie. De man wordt gearresteerd en het lichaam van zijn vrouw wordt gevonden in de kofferbak.

Hij verklaart daarover dat hij op een afgelegen plek zelfmoord wilde plegen met het lichaam van zijn vrouw ernaast, maar dat hij het uiteindelijk niet durfde. "Had de politie mij maar niet gearresteerd. Dan had ik het daarna alsnog gedaan." 

De oudste zoon (24) las een slachtofferverklaring voor. "12 april 2023 is de zwaarste dag van mijn leven. De recherche kwam vertellen dat mijn moeder dood was gevonden en mijn vader was aangehouden. Mijn leven stortte in en zal nooit meer hetzelfde zijn."

Zijn moeder was niet meer te identificeren, DNA-onderzoek was daarvoor noodzakelijk. "Het afscheid voelde dubbel, want ik heb haar nooit meer gezien." Daarna richtte hij tot zijn vader. "Het is afschuwelijk wat je met mama hebt gedaan. Ik heb je een brief gestuurd met vragen, maar ik kreeg alleen brieven terug dat het een ongeluk was. Maar je hebt haar wel gedood. In de toekomst moet ik alles doen zonder ouders. Mocht ik gaan trouwen, mocht ik kinderen krijgen. Had mama laten gaan, dan was dit niet gebeurd."

'Ik heb het niet gedaan'

H. reageerde emotioneel op het verhaal van zijn zoon. Het werd hem ook even te veel. "Dank je voor je woorden. Ik heb het niet gedaan. Ik zweer het met mijn hand op het hart".

Het Openbaar Ministerie vindt de uitleg van H. ongeloofwaardig. De twee officieren van justitie wijzen op het onderzoek naar de doodsoorzaak, waaruit verwurging blijkt. En dat de verdachte vervolgens alles heeft gedaan om eventueel bewijs te verdoezelen.

Eis 13 jaar cel

H. hoort het niet aan. Na kort het verhaal van de officier te hebben beluisterd, steekt hij zijn vingers in de oren. "Ze vertellen alleen maar onzin", is zijn uitleg daarover. Daardoor hoort hij in eerste instantie ook niet dat er tegen hem 13 jaar cel wordt geëist. Tbs wordt niet nodig geacht, omdat deskundigen van mening verschillen over zijn psychische toestand. Wel wordt er om verscherpt toezicht gevraagd zodra hij vrij zou komen. 

De rechter doet over twee weken uitspraak.