De Amsterdamse modeontwerper Camiel Fortgens ontvangt dit jaar het Cultuurfonds Mode Stipendium, de belangrijkste modeprijs van Nederland. "Een grote verrassing", zegt hij, zeker omdat hij zichzelf eigenlijk niet als modeontwerper ziet. "Ik doe iets anders dan wat in de mode de standaard is."
Fortgens studeerde aan de Design Academy Eindhoven en richtte in 2014 een eigen merk op. Samen met compagnon Tanja Bindels en een team van makers bouwde hij zijn visie uit tot een internationaal gerespecteerd merk dat zijn naam draagt. Zijn kleding is populair in Japan en Zuid-Korea, waar het in exclusieve winkels wordt verkocht.
Wie 'een Camiel Fortgens' wil herkennen, moet een scherp oog hebben. Zijn creaties zijn hoogwaardige interpretaties van alledaagse kledingstukken. Wat ze anders maakt, zijn de imperfecties: rafelrandjes, scheve knopenrijen, oneven lengtes.
"Toen ik voor het eerst ging naaien, vond ik dat hartstikke lastig. Dan was er weer iets scheef en baalde ik en probeerde ik het opnieuw. Totdat ik besefte dat ik die imperfecties interessant vond. Je kunt ze niet van tevoren bedenken, ze ontstaan. En het maakt een kledingstuk anders dan wat er al is."
"Door kleding puur te benaderen als een product, een dagelijks gebruiksvoorwerp, waar bij nader inzien niets vanzelfsprekend aan is, waarbij details speels onder de loep worden genomen en binnenkant zomaar buitenkant kan worden, wordt de onderliggende techniek en constructie van het kledingstuk ontwapenend blootgelegd", schrijft de jury over zijn werk.
"Ik vind het bijzonder dat het door de jury gezien en gewaardeerd wordt", reageert Fortgens. "Dat wat wij doen, naast alle uitgesproken mode, een plek mag krijgen."
Wat is het Cultuurfonds Mode Stipendium?
Het Cultuurfonds Mode Stipendium is voor ontwerpers zowel een oeuvreprijs als een aanmoediging om zichzelf artistiek en zakelijk verder te ontwikkelen. Aan de prijs is een geldbedrag van 50.000 euro verbonden, afkomstig van een anonieme schenker. Eerder wonnen onder meer Mohamed Benchellal, Iris van Herpen, Claes Iversen en Ronald van der Kemp de prijs.
Inspiratie haalt de 33-jarige ontwerper uit kleding waar iets mee is, vaak tweedehands of vermaakt. "Mijn oude buurvrouw die iets gerepareerd heeft met een stofje dat ze nog had liggen. Of iemand op straat die een gekke combinatie aan heeft. Daar maak ik foto's van."
Zo werpt Fortgens zich naar eigen zeggen op als vertegenwoordiger van echte mensen en een imperfecte wereld. "Niet van de gepolijste droomwereld die de mode vertegenwoordigt."
Dat het merk in Nederland vrij onbekend is, komt door de onorthodoxe aanpak van de ontwerper. Hij volgde een brede designopleiding in plaats van een modeopleiding, schonk weinig aandacht aan publiciteit en liet de Amsterdamse modeweek na één keer showen voor wat het was. Hij wilde dat zijn merk door de liefhebbers zelf ontdekt zou worden. En dat gebeurde, aan de andere kant van de wereld.
"In de Japanse cultuur is het cool als je dingen ontdekt die niemand kent. Een luxe maar klein merk als het onze wordt daar erg gewaardeerd", zo verklaart hij het succes in Azië. "Ze zijn daar qua kleding ook erg geïnteresseerd in wat er in Europa gebeurt. Wij maken Europees-westerse referenties, maar met een oversized pasvorm die bijna Japans is. Het sluit aan op wat zij mooi vinden."
Toch hoopt Fortgens ook dichter bij huis voet aan de grond te krijgen. Het geldbedrag dat aan het Cultuurfonds Mode Stipendium is verbonden wil hij dan ook gebruiken "om de Europese markt een duwtje in de rug te geven".