Bloemmozaïeken sieren de straten, Vogelenzang pakt uit met verbindende Paastraditie

Wie je ook spreekt in Vogelenzang vandaag, ze hebben het allemaal over 'gezelligheid'. Het is duidelijk, het bloemmozaïekfestival zorgt hier al jaren voor verbinding. En wat hebben ze het afgelopen tijd door corona moeten missen. Vrienden, familie en buren komen allemaal bij elkaar over de vloer om duizenden kleurrijke hyacintenbloemetjes te 'steken'. Bakkie koffie en een taartje erbij, tot in de late uurtjes gaan ze door. Zo ook bij de families Vreeburg en Koppen.

Het mozaïekfestival bestaat nog niet eens zo heel lang, nog maar tien jaar. Het is een succes, van heinde en ver brengen mensen rond Pasen een bezoek aan het dorp om de mozaïeken te bewonderen. 

Hyacinten zelf geritst

In heel wat Vogelenzangse tuinen staan op dit moment bakken vol met hyacintenknopjes. Paars, roze en wit zijn de meest voorkomende kleuren. De deelnemers hebben ze zelf 'geritst' bij kwekers in de omgeving. "Daar zijn we de kwekers ontzettend dankbaar voor. Daarna gaan de bloemen in de koeling en vanaf donderdagmiddag mogen de teams gaan 'steken'. Morgen om 12.00 uur moeten ze klaar zijn, dan komt de jury langs. Die kijken dan naar vier factoren: originaliteit, techniek, de aankleding rond de mozaïek en het kleurgebruik", aldus Cora van Haaster, één van de organisatoren van het festival.

Tekst gaat verder onder foto. 

De familie Koppen won de laatste editie, in april 2019, met een mozaïek van Rembrandt. Het thema is dit jaar 'spreekwoorden en gezegden'. "Ons portret heet 'Dit spreekt voor zich'", vertelt Harold Koppen. Hij en zijn familieleden maken een portret van de Oekraïense president Volodymyr Zelensky. Naast hem staat een blauw-gele vredesduif afgebeeld. Die kleur blauw is nog even een dingetje, want die bestaat nog niet in de wereld van de hyacinten. "De veredelingsbedrijven hebben dat nog niet voor elkaar gekregen. Dus we proberen zo dicht mogelijk bij die kleur in de buurt te komen", aldus Koppen.

Bernadette Selhorst-Koppen is geboren en getogen in Vogelenzang. Ze heeft inmiddels in honderden paarse bloemetjes een naaldje gestoken. "Het is heerlijk weer en we zijn gezellig met elkaar aan het steken en prikken. Met elkaar iets maken is het leukste wat er is." Na twee mozaïekarme jaren is ze het kunstje nog niet verleerd. "Dat verleer je niet. Net als fietsen en schaatsen."

Tekst gaat verder onder foto. 

Bij de familie Vreeburg aan de andere kant van het dorp zijn de buren aangeschoven om te helpen steken. "Normaal zijn we met meer, maar de helft is op vakantie gegaan", vertelt Mart Vreeburg. Zijn vrouw Luus zit ook aan de tafel in de achtertuin. "We hebben als spreekwoord gekozen voor 'Dit varkentje gaan we wel even wassen'." Inderdaad, de contouren van het varken zijn al duidelijk zichtbaar. "Ik had eerst een struisvogel bedacht. Oftewel 'je kop in het zand steken', maar die heeft het dus niet gehaald", lacht Mart. "Die was té driedimensionaal", aldus Luus.

Kunstwerken blijven een week in dorp staan

Of de familie Vreeburg ook dit varkentje wel even gaat wassen, oftewel morgen met de hoofdprijs in de handen staat, dat valt nog te bezien. Het niveau ligt namelijk hoog, de jury zal er zaterdag nog heel wat hoofdbrekens over hebben. "Het gaat ook niet om het winnen hoor, maar om de gezelligheid", aldus Mart. "Maar ik ben wel benieuwd wie er tweede wordt", lacht hij. Dat doet een beetje denken aan het gezegde 'Hoogmoed komt voor de val', misschien dat daar ook nog wel een mozaïek van wordt gemaakt in het dorp. De kleurrijke kunstwerken blijven na Pasen in ieder geval nog een week in de straten van Vogelenzang staan.