Cintha draaide gewoon bardienst, totaal verrast met De Dries voor meest sociale Texelaar

Cintha Stiekema was verrast dat zij de prijs in ontvangst mocht nemen. Ze had zich namelijk als vrijwilliger aangeboden om tijdens de avond een bardienst in de kantine van voetbalvereniging Texel '94 te draaien. Lichtelijk geëmotioneerd nam zij de prijs van Mary Veltkamp, de weduwe van Dries Veltkamp, in ontvangst. Ze kon hierna dan ook bijna niet meer uitbrengen dan uitsluitend dat ze blij was voor de erkenning van haar organisatie Texelgezinnen.

Tekst gaat verder onder de foto.

"Dat doe ik overigens niet alleen", zegt ze kort na de prijsuitreiking achter de bar als ze even tot rust is gekomen. "Ik doe dit samen met Bianca Polderman." De meiden zijn samen de vrijwilligersorganisatie gestart om hulp aan Texelse gezinnen te bieden. Dat doen ze al vanaf 2019. "We kunnen inmiddels rekenen op 45 steungezinnen", zegt Cintha. "Dat zijn mensen die klaar staan om hulp te geven aan anderen als het even niet gaat."

Ze noemt als voorbeeld een inwoonster van Texel die op het punt van bevallen staat, maar nog niets had voor als het kind geboren is. "Wij hebben dan veel dingen voor haar geregeld, zoals babykleertjes en andere dingen, zodat ze daar geen zorgen over hoeft te hebben", zegt Cintha. Soms lijkt alles tegen te zitten. In het gezin stapelen lastige dingen zich op en worden steeds zwaarder. "Er hoeft dan maar iets te gebeuren of de emmer loopt over. Dan lukt het niet meer om aan de kinderen op ieder moment voldoende tijd en aandacht te besteden. Of aan jezelf." Dan kan volgens Cintha een ervaringsdeskundige in de buurt met een luisterend oor en helpende hand uitkomst bieden. Texelgezinnen is er voor alle gezinnen met kinderen (0‐23 jaar) die, om wat voor reden dan ook, een steuntje in de rug kunnen gebruiken.

Tekst gaat verder onder de foto.

De vrijwilligers van Texelgezinnen staan naast de gezinnen. Zij geven ondersteuning daar waar dat nodig is. De gezinnen houden zelf de regie. "We helpen door tijdelijk zonder oordeel naast ouders en jongeren te gaan staan. We proberen om het welbevinden van kinderen te stimuleren." Dat kan volgens haar op vele manieren. Dat kan een 'bonusoma' zijn die een middagje oppast. Of een ander gezin waar de kinderen regelmatig welkom zijn. "We proberen dat op zo'n laagdrempelige manier te doen", zegt Cintha, die zelf ook jarenlang al pleegouder is.

Haar werk past exact binnen de gedachte van wijlen Dries Veltkamp die ook zeer begaan was met de jeugd op Texel. "Voor Dries waren deze verbindingen waar het om ging", zegt zijn dochter Anneke. "En hij ging ze dan ook graag aan. Hij genoot van de gezelligheid en de lol die deze verbindingen met zich meebrachten. En tegelijkertijd zette hij zich graag in voor een ander. Hij luisterde en hielp indien hij dat kon. Zijn leven was goed. Dries voelde zich een zondagskind. En dat gunde hij een ander ook."

"En nu een jaar later staan we hier", zegt ze. "We spreken waardering uit voor iedereen die zich heeft ingezet voor een ander. Voor organisaties die als doel hebben om klaar te staan voor anderen, zoals de voedselbank, Texels Welzijn, de kerk of Tesselhuus. Maar ook waardering voor vrijwilligers bij clubs en verenigingen. Of voor mensen die belangeloos boodschappen doen voor een ander, die iemand veilig thuisbrengen of een luisterend oor kan bieden wanneer de nood hoog is."

Herinnering

Dat Dries bijzonder was, besefte ook Arnold van Bruggen, steunlid van de PvdA. Hij kwam, toen duidelijk werd hoe ziek Dries was, op het idee om de herinnering aan hem levend te houden door een prijs naar hem te vernoemen. Een prijs voor iets of iemand die zich inzet voor een ander, die verbindingen aangaat met anderen. En die het eiland ook socialer maakt. Een prijs voor sociaal Texelaarschap. In totaal waren er dertien mensen of organisaties genomineerd voor deze bijzondere prijs.