Ze worden in Schoorl voor gek verklaard door ervaren roeiers. Vier lifeguards van de reddingsbrigade Schoorl vertrekken waarschijnlijk komende week vanuit Engeland om al roeiend de Noordzee over te steken. Uiteindelijk is de kust van Camperduin de eindbestemming. Een avontuurlijke en waarschijnlijk barre tocht, want ze moeten minimaal drie dagen en nachten ploeteren met roeispanen en metershoge golven.
Een jaar geleden ontstond het plan om vanuit Engeland in een roeiboot naar de kust te varen. De vier avontuurlijke reddingsbrigadiers Daan Lautenschütz (24), Bas Minkema (24), Lennard van Zanten (41) en Floor Tamis (31) moeten het gaan doen.
De lifeguards worden in de volksmond ook wel 'badmeesters' genoemd en werken in het strandseizoen bij de reddingsbrigade van Schoorl en omgeving. "We zien vanuit onze post de hele dag de horizon waar ergens Engeland moet liggen. Vaak bekroop ons het gevoel: we willen een keer die kant op. Roeiend. Als grap in eerste instantie, maar het werd al gauw een serieus plan," aldus Van Zanten.
De tocht wordt gehouden met hulp van talloze lokale sponsors die het allemaal een geweldig avontuur vinden. "We doen dit om aandacht te vragen voor ons werk en om tips te geven over veiligheid voor strandbezoekers. De zee wordt ten onrechte door bezoekers gezien als zwembad. Er is nog zoveel onwetendheid over bijvoorbeeld muien," aldus Van Zanten.
Geen roei-ervaring
De vier stoere 'badmeesters' weten alles van levensreddend optreden op de kust en op zee, maar van roeien hebben ze naar eigen zeggen nog weinig kaas gegeten. Lennard van Zanten vertelt: "We hebben natuurlijk geoefend op roeiapparaten, maar niemand van ons heeft serieuze roei-ervaring. We zijn onlangs naar Engeland gegaan voor een training en zaten daar voor het eerst met z'n vieren op de roeiboot."
De mannen zijn zich bewust van de gevaren die zij tegen kunnen komen. "De boot waar we mee varen is een supermoderne die bijna niet kan zinken. Maar toch: we kunnen in lokaal zwaar weer komen, we hebben te maken met grote containerschepen die op de drukke Noordzee varen en ja, we kunnen zeeziek worden," aldus Lautenschütz.
Toch zijn er zaken geregeld om de risico's te beperken. Tamis legt uit: "We gaan nu weg omdat het weer het toelaat. Er is een radarsysteem aan boord, we zitten vast met riemen, er is een reddingsvlot en de boot is zoals gezegd hypermodern en bijna onzinkbaar. Daarnaast gaat Andy, een ervaren roeier uit Engeland, mee die al vaker op zee heeft geroeid. Maar ja, het is op eigen risico wat we doen."
Spannend
De mannen geven toe het toch wel spannend te vinden om zowel overdag als 's nachts te roeien. Minkema omschrijft: "We zitten met onze rug naar de voorkant van het schip. Dus een van ons moet om het kwartier opstaan en omkijken of er geen verkeer aankomt." Kapitein Floor Tamis zit sowieso enigszins in spanning. "Mijn vrouw is zeven maanden zwanger. Maar dit plan was er eerder. We hebben wel afgesproken dat, mocht het kindje toch geboren worden als we op zee zitten, ik afhaak. Ik wil de geboorte van mijn eerste kind niet missen."
"Er werd tegen mij vol verbazing gezegd: 'wil je de Noordzee over? Dat is heel onverantwoord. Wil je dood?'"
Het thuisfront van de mannen zal sowieso soms met samengeknepen billen afwachten. Minkema beschrijft waarom dat zo is: "Er gaat geen volgboot mee, en we kunnen online lange tijd niets delen. Toen ik het mijn ouders vertelde dat we dit plan hadden om de Noordzee over te roeien waren ze in eerste instantie heel boos. Uit angst waarschijnlijk, maar later waren ze vooral trots."
Heldendom
De trots is er bij velen in Schoorl, ook omdat de Noordzeereis wordt gezien als eerbetoon aan twee voorgangers. Badmeester Floor Tamis legt uit: "In 1979 gingen al eens twee van onze collega's, Berthus Butter en Gerrit Kistemaker, succesvol de Noordzee over - toen met een Canadese kano - en die verhalen gaan bij onze post al heel lang als legendarisch rond. We willen het een nieuw succesvol vervolg geven als een ode aan hun heldendom."
De plaatselijke roeivereniging schijnt daar bedenkingen bij te hebben, want zij reageerden volgens Lennard van Zanten nogal verbaasd op het avontuur. "Ik was daar weken geleden om toch enige praktijkervaring op te doen. Daar zijn mensen met expertise. Ik wilde de slag te pakken krijgen. Nadat ik de roeiboot uitkwam sprak een lid mij vinnig toe. Ik zou eerst een jaar moeten roeien, voordat ik zo'n avontuur aan zou gaan. Er werd tegen mij vol verbazing gezegd: "De Noordzee over? Dat is heel onverantwoord. Wil je dood?"
De mannen van de reddingsbrigade hebben er toch alle vertrouwen in dat ze het gaan halen en de woeste Noordzee al roeiend oversteken. "Het voelt met z'n vieren al echt als een broederschap," aldus Tamis. "Ook al verklaren mensen ons voor gek. We gaan het gewoon doen."