Museum Tot Zover zoekt helpende handen: "De één wil een bakkie troost, een ander even helemaal niets"

Café Roosenburgh draait volledig op vrijwilligers en daar zoeken ze er bij De Nieuwe Ooster meer van. Naast nieuwe cafémedewerkers, is er bij het naastgelegen museum Tot Zover een tekort aan vrijwillige suppoosten. 

Ronee Bosgra is vrijwilliger bij het café, een volgens haar bijzondere functie waar ze 'veel voldoening uit haalt'. Wat je als nieuwbakken vrijwilliger in je mars moet hebben? "Je gaat op vriendelijke manier de bezoekers tegemoet", legt Bosgra uit.

Bakkie troost 

"Het zijn niet alleen museumbezoekers die er komen, het zijn ook mensen die gaan wandelen. En veel buitenlandse toeristen of mensen die na een uitvaart een afzakkertje komen nemen. De één heeft behoefte aan een bakkie troost en de ander wil helemaal niks."

Het museum ligt zo verstopt, dat buurtbewoners niet altijd weten dat het er überhaupt ligt. Laat staan dat er zomaar vrijwilligers aan komen waaien. Toch zijn de eind negentiende eeuwse begraafplaats en het museum volgens Bosgra de wandeling waard.

"Je moet door het café om naar het museum te komen. Om daar te komen is al een belevenis, want het museum ligt óp de begraafplaats De Nieuwe Ooster", legt ze uit.

Geen sombere plek

Voor wie een vrijwilligersfunctie op een begraafplaats toch wat spannend klinkt: die hoeft zich geen zorgen te maken. Bosgra. "Je loopt een grindpad over en rechts zie je de directeurswoning, zo'n rood bakstenen gebouw. Om dat gebouw heen zie je links voor je een beeld van Springer."

Daarmee doelt ze op tuinarchitect Leonard Anthony Springer, de ontwerper van De Nieuwe Ooster. Bosgra: "Hij dacht: die begraafplaats moet geen sombere plek zijn, je moet niet bang zijn of huiverig om daarheen te gaan. Hij wilde de natuur lieflijk en mooi weergeven, dat het troost biedt. Daar is hij zo in geslaagd, en dat is nog steeds zo."

Vrijwilliger worden bij café Roosenburgh of museum Tot Zover? Hier vind je meer informatie.