Ga naar Content

Chauffeur MH17-rouwstoet blikt na tien jaar terug: "Zoveel emotie is onvergetelijk"

Huilende mensen, klakkende hakken en verder doodse stilte: dat is wat chauffeur Herman Korenwinder (53) uit Aalsmeerderbrug tien jaar na dato het meest is bijgebleven van de MH17-rouwstoet. "Het leefde echt enorm, bij iedereen, en ik stond er middenin." Toch zijn er andere ervaringen die hem in zijn werkende leven dieper hebben geraakt.

Foto: NH Media

Herman zit al 33 jaar in het vak en wordt in zijn woonplaats Aalsmeerderbrug ook wel de 'doodgraver' genoemd. Hij vertelt zijn dorpsgenoten graag over zijn indrukwekkendste werkervaringen, waaronder de erehaag voor MH17-slachtoffers. "Het was ongelofelijk mooi georganiseerd voor de nabestaanden."

In een colonne van tachtig auto's reed Herman van Eindhoven naar Hilversum met achter in zijn auto een van de overledenen. Normaal gesproken spreekt hij nooit tegen de doden, maar die dag wel. "Ik weet niet wie ik vervoer, maar je zou eens moeten zien wat er buiten allemaal gebeurt", zei hij tegen de overledene achter in zijn auto.

Huilende mensen aan de kant

Langs de wegen stonden duizenden mensen. Slingeren of een andere fout maken, wilde Herman koste wat het kost voorkomen. "Ik moest constant remmen en optrekken." Hij probeerde zich daarom zo goed mogelijk te concentreren. "Ondertussen zag ik al die huilende mensen aan de kant. Dat doet wel wat." 

Ook thuiskomen was anders dan normaal. Zijn gezin zat voor de televisie om naar de rouwstoet op het journaal te kijken. "Ik moest stil zijn", vertelt hij. "Ik zei dat ik er net vandaan kwam en erover kon vertellen. Maar nee, ik moest stil zijn. Het leefde echt enorm, bij iedereen, en ik stond er middenin."

Tekst gaat verder onder de video uit 2014.

Herman Korenwinder was één van de chauffeurs in de MH17-rouwstoet - NH Nieuws

Wat Herman het meest is bijgebleven, zijn de mariniers die voor de rit de doodskisten van de MH17-slachtoffers in de auto's tilden. "Er was doodse stilte. Het enige wat ik hoorde, was het klakken van de hakken van de mariniers."

Toch zijn er andere ervaringen binnen zijn werk die hem meer hebben geraakt, vertelt hij. Herman had in dit geval geen contact met de families van de overledenen, terwijl hij dat normaal gesproken wel heeft. "Mijn collega's en ik maken veel heftige dingen mee", vertelt hij.

Mensen die alleen achterblijven

Situaties waarin mensen alleen achterblijven, grijpen Herman het meest aan. "Een keer moest ik maar twee stoelen neerzetten voor na de begrafenis." Op andere momenten is er weer veel lol. Zo jammerde een nabestaande een keer 'Wie maakt er morgenochtend nu mijn brood klaar?', waarna Herman zei 'Ik niet' en er volop gelachen werd.

"Het is vreselijk wat er is gebeurd", benadrukt hij over het neerschieten van de MH17 en de 298 passagiers en bemanningsleden die daarbij zijn omgekomen. "Elke dode verdient respect. Maar voor mij blijft het hetzelfde: een ziekte, een auto-ongeluk of een vliegtuigramp. Ik vind het mooi om mensen te kunnen helpen en dat ze afscheid kunnen nemen. Het is zeer dankbaar."

Nieuws uit Haarlemmermeer 

💬 Blijf op de hoogte via onze Facebookgroep Nieuws uit Haarlemmermeer. Reageer, discussieer en deel jouw nieuws.

💡 Stuur ons jouw nieuwstips naar [email protected]

📰 Volg de laatste berichtgeving altijd via https://www.nhnieuws.nl/haarlemmermeer

🔔 Download de app en krijg een melding bij belangrijk nieuws uit jouw buurt

✏️ Tikfout gezien? Laat het ons weten via [email protected]

Lees ook