Van niet meer bewegen naar wereldtop: CrossFit gaf zieke Josine haar kracht terug

De alarmbellen gingen af toen Josine negen jaar geleden maar niet herstelde van haar zwangerschap. Ook voor die tijd had ze vaak onverklaarbare lichamelijke klachten. Dokters konden er nooit een vinger achter krijgen tot ze zelf eens ging Googelen. Later bevestigt ook een revalidatiearts dat de normaal zo sportieve Amstelveense aan de zeldzame aandoening EDS lijdt.

"Ik heb een genetische afwijking aan mijn bindweefsel", legt Josine uit. "Bindweefsel zit overal: in je gewrichten, je spieren, je pezen, je brein, je huid, je organen, dus ik moet eigenlijk continu groot onderhoud plegen en dat doe ik hier." De atlete doelt op de sportschool van CrossFit Uithoorn, waar ze zich zeven ochtenden per week in het zweet werkt. 

Het was voor Josine een grote stap om na een intensieve revalidatieperiode weer te beginnen met CrossFit. EDS zorgt er onder andere voor dat je gewrichten heel makkelijk uit de kom schieten. "In het begin vond ik dat heel eng. Ik weet nog goed toen ik bij mijn trainer Bart begon. Ik noemde eerst op wat ik allemaal niet kon en durfde."

Vertrouwen in lichaam terugwinnen

Maar Josine zet door en legt de lat steeds hoger. Kracht- en conditietrainer Bart Eijlers speelde een belangrijke rol in het terugwinnen van het vertrouwen in haar lichaam. "Hij heeft zich echt verdiept in mijn aandoening", vertelt ze.

Bart vermoedde toen Josine twee jaar geleden langskwam voor een proefles al dat CrossFit weleens heel goed zou kunnen zijn voor iemand met EDS. "Het is een methode om te sporten die heel veel onderdelen met elkaar combineert. Je hebt een gymnastisch gedeelte, gewichthefgedeelte en conditiegedeelte [...] Dat maakt het zo divers en goed voor je lichaam."  

Goed getrainde spieren houden Josines gewrichten op hun plek, waardoor ze minder vaak uit de kom schieten. "Als ik niet sport, val ik uit elkaar", licht ze toe. Dat betekent niet dat ze altijd maar zo hard kan trainen als ze wil. Het is belangrijk dat ze haar trainingen goed opbouwt en elke dag weer aanvoelt wat haar lichaam aankan. 

Al dat harde werk blijkt niet voor niets: Josine zit steeds beter in haar vel. "Nu kan ik meer dan de helft weer van de dingen waarvan ik dacht dat ik ze nooit meer kon", vertelt ze stralend. Nu behoort ze zelfs bij de beste tien para-atleten ter wereld die aan CrossFit doen. In september gaan zij de strijd met elkaar aan tijdens de Adaptive CrossFit Games in Texas.

Tekst gaat verder onder video waarin Josine vertelt op welke bijzondere manier ze weer 'leerde slapen.'

Van dat toernooi gaat ze vooral heel erg genieten. "Meedoen is voor mij écht belangrijker dan winnen [...] Ik vind het gewoon zó gaaf om al die atleten te ontmoeten [...] Gewoon te zien hoe al die andere mensen met hun ziektes en beperkingen omgaan en dat ze zich niet laten tegenhouden, maar gewoon elke dag weer kijken naar wat er gaat en wat ze uit zichzelf kunnen halen."

Alles zelf betalen

Bart denkt dat ze in Texas wel eens hoge ogen kan gaan gooien. "Ze is heel leergierig", omschrijft hij Josines grote kracht. De atlete kan nog wel een financieel steuntje in de rug gebruiken, want ze moet de reis en haar verblijf zelf betalen. Omdat CrossFit geen olympische sport is, krijgen de atleten namelijk geen financiële steun van de NOC*NSF. Via een inzamelingsactie probeert ze daarom 8.000 euro bij elkaar te krijgen. 

Josine wil met haar verhaal andere mensen met een beperking aanmoedigen om te gaan sporten. "CrossFit ziet er heel heftig uit, maar het is juist heel schaalbaar, dus je kan iedere oefening aanpassen aan jouw niveau. Ik zou zeggen: Ga eens kijken bij een CrossFit-box bij je in de buurt. Hoe je lijf ook functioneert. [...] En zoek naar de juiste begeleiding: iemand die je vertrouwt, zich verdiept in je aandoening en je zo goed mogelijk helpt."