Familiecamping weerstaat het grote geld, De Liede koestert de vaste gasten

Zij hopen dat hun dochter Danitsja en schoonzoon Luke het stokje gaan overnemen. Jan: "Het is heel belangrijk dat dit wordt voortgezet. Maar ze moeten het wel echt willen. Het is niet zomaar iets. Het is hard werken. En altijd voor de klant klaarstaan."

Dat van dat 'moedig weerstand bieden' is natuurlijk onzin. Alles is te koop. Camping De Westeinder even verderop ging ook overstag. Toch zetten de eigenaren van camping de Liede al 54 jaar lang de hakken stevig in het zand. De huidige eigenaren Jan en Denise Bijvoet zijn al bijna een kwart eeuw campingbaas.

Tekst gaat verder onder foto

Schoonzoon Luke, die al een paar jaar meeloopt op de camping, vindt dat geen probleem. "Het voelt niet als hard werken. Je ontmoet elke dag weer andere mensen. De gasten zijn vaak vrolijk, omdat ze op vakantie zijn." Tijdens grote evenementen in de buurt - zoals recent festival Awakenings of de Formule 1 in Zandvoort - staat camping de Liede vol tentjes.

Maar er zijn ook die belangrijke vaste gasten. Zoals tante Nan, die bijna letterlijk om de hoek woont, maar wel al twintig jaar een plekje heeft op de camping. "We gaan allemaal zo lief met elkaar om hier. Dat vind je niet op elke camping." Ze moet er niet aan denken dat ze deze plek niet meer heeft. “Dan zit ik thuis.”

Huurcontracten van campinggasten opgezegd

Jan vindt het mensonterend hoe na campingovernames door projectontwikkelaars de huurcontracten van vaste gasten vaak per direct worden opgezegd. “Vaste kampeerders die soms wel dertig tot veertig jaar op zo’n camping hebben gezeten en er direct af moesten. Ik begrijp niet hoe gemeentes dat toe staan. Ik vind het mensonterend.” 

Wel begrijpt hij dat campingeigenaren overstag gaan, want door alle regelgeving wordt het de campinghouder best moeilijk gemaakt. “Je krijgt allerlei instanties op je nek. Daar hadden we vroeger nooit last van. Je moet er wel mee kunnen omgaan.”

Over twintig jaar bestaat camping De Liede nog

Maar volgens Jan is het vooral belangrijk dat een campinghouder plezier heeft in zijn vak. “Je kan er je boterham mee verdienen. Misschien iets meer dan een boterham, maar rijk word je nooit in deze branche.”

Hij hoopt in ieder geval het stokje door te geven aan schoonzoon Luke en zijn dochter Danitsja die er niet over nadenkt om het te verkopen. “Als het aan mij en mijn vriendin ligt, bestaat de camping over twintig jaar nog.”