Joodse Amstelvener Raymond: 'Praten over situatie Israël moeilijker sinds 7 oktober'

Dat de manifestatie uitgerekend op het Stadsplein in Amstelveen werd gehouden, is geen toeval. Amstelveen is de Nederlandse gemeente met de grootste joodse gemeenschap. En dus zoekt men elkaar op om hun verdriet te delen. "Eenheid uitstralen, kracht halen uit samenzijn", aldus Raymond.  

Hij vindt het belangrijk om erbij te zijn. "Om steun te geven aan elkaar en samen een stem te kunnen geven aan de mensen die op dit moment in die terreurtunnels zijn en aan al die families van wie vorig jaar op 7 oktober hun familieleden zijn uitgemoord."

Voorafgaand aan de herdenking was Raymond benieuwd hoeveel mensen naar de herdenking zouden komen. Hij vermoedt dat veel joodse Nederlanders bang zijn dat zij slachtoffer zouden kunnen worden van mogelijk antisemitisme. "Mensen beslissen soms om ergens niet naartoe te gaan. Er zullen een heleboel mensen naar de manifestatie van vanavond willen, maar er zullen er ook veel mensen zijn die zeggen: 'ik durf het niet'", zegt hij vooraf.

Toch kwamen er honderden mensen af op de herdenking. Zij luisterden onder andere naar een toespraak van een overlevende van het Supernovafestival, waar Hamas vorig jaar meer dan 300 mensen vermoordden. Raymond is onder de indruk van de opkomst. "Ik ben overmand door emoties door de verhalen die er nu zijn, en wil graag zoveel mogelijk luisteren naar wat er verteld wordt."

Volgens Raymond is het leven van de joodse gemeenschap in Nederland afgelopen jaar flink veranderd. "Sinds 7 oktober merk ik dat gesprekken zeer veel meer gepolariseerd zijn. Het is heel veel moeilijker om gesprekken met mijn vrienden, kennissen, maar soms ook familie aan te gaan over wat er in het Midden-Oosten gebeurt, maar ook wat er met alle joden in Israël gebeurt."

Verhit 

Dat het debat zo verhit is geraakt, wijt Raymond grotendeels aan de volgens hem eenzijdige berichtgeving over het conflict. "Ik hoor soms meningen dat ik denk: waar baseer je dit op?" Hij voelt zich als jood soms persoonlijk verantwoordelijk wordt gehouden voor wat in het Midden-Oosten gebeurt. 

Wanneer hij praat met zijn familie in Israël merkt hij wat de oorlog daar met hen doet. Een achterneef raakte zwaargewond in de strijd en zijn broer moet iedere dag rekening houden met nieuwe luchtaanvallen. "Die hebben dus leren omgaan met 'ojee, ik heb nog maar een paar seconden en dan moet ik naar die schuilkelder. Ik kan me dat niet voorstellen", vertelt hij.