Na haar scheiding stond Eti van de ene op de andere dag op straat. De opvang zat vol, dus sliep ze bij vrienden en in een tent. Nu woont ze al bijna vier jaar noodgedwongen met haar twee zoontjes in een stacaravan in West-Friesland. En Eti is lang niet de enige. Van de volwassenen zonder thuis in West-Friesland, is één op de drie vrouw. En van het totale aantal dak- en thuislozen is één op de zes minderjarig.
In totaal zijn er in West-Friesland 559 dak- en thuislozen. Daarvan is bijna dertig procent vrouw en 16 procent kind. Het grootste gedeelte, 272 mensen, komt uit Hoorn. Enkhuizen staat op de tweede plaats met 66 dak- en thuislozen. Dat blijkt uit een telling, georganiseerd door het Kansfonds en de Hogeschool Utrecht.
Anders dan vaak wordt gedacht, leeft de grootste groep dak- en thuislozen niet op straat of in een opvang voor dakloze mensen. De meeste dakloze mensen verblijven bij vrienden of familie, op een camping, in een antikraakpand, een schuur of in een auto. "Niet alleen volwassenen, maar ook kinderen leven in onwenselijke omstandigheden", aldus het onderzoek.
Slapen in een tent
Eén van hen is Eti die met haar kinderen van bijna acht en vijf jaar oud zelfs in een driepersoons tent terechtkwam. "Dat was wel het dieptepunt in mijn leven. Ik realiseerde me toen dat dakloosheid iedereen kan overkomen, ook mij. Zeker toen het winter werd en een tent gewoon veel te koud was voor de kinderen. Ik ben de vrienden bij wie we toen terechtkonden nog steeds heel erg dankbaar. Dat vergeet je nooit meer.”
Eti klopte aan bij verschillende instanties, maar kreeg niet de hulp die ze nodig had. “Niemand kon helpen, terwijl ik als moeder alles wilde doen in het belang van mijn kinderen. Op een gegeven moment ben ik zelfs met mijn zoontjes naar het politiebureau gegaan om te zeggen: ‘Help! We staan op straat en ik weet niet wat ik moet doen’. We kregen een glaasje water, maar verder konden ze niks doen, ‘want we zijn geen bemiddelingsbureau’. Terwijl ik een bepaalde veiligheid en steun had verwacht.”
Nu woont Eti met haar zoons op een camping in West-Friesland. Hun stacaravan is niet groot, maar ze hebben een dak boven hun hoofd (tekst gaat verder onder de video):
Na een scheiding sliep Eti met haar kinderen in een tent: "Dieptepunt in mijn leven" - NH Nieuws
Eti is strijdbaar. Ze wil ouders die hetzelfde hebben meegemaakt als zij, of er nog middenin zitten, bij elkaar brengen. “Ik wil ze een luisterend oor bieden. Of begeleiden. Het vangnet zijn. Want je leven staat totaal op z’n kop. Je weet niet waar je moet beginnen. Ik had het fijn gevonden als iemand gewoon naast me was komen zitten en had gezegd: ik help je. We gaan samen zoeken naar een woning.”
Maar dat gebeurde niet, en ook de oplossingen lijken onbereikbaar. “Ik hoor steeds: nee, dat kan niet. Daar ben ik klaar mee. Zet containerwoningen neer. Doe iets met leegstaande gebouwen. Geef ouders met kinderen voorrang, want kinderen moet je gewoon helpen."
Ik wil ze een luisterend oor bieden. Het vangnet zijn. Want je leven staat totaal op z’n kop"
Door de krachten te bundelen met andere ervaringsdeskundigen hoopt Eti veranderingen in gang te kunnen zetten. “Ik wil daden in plaats van woorden. Ik weet wat ik doe omdat ik weet waar ik het over heb en dat is het grote verschil met mensen die geen ervaring hebben met dak- en thuisloosheid. Ik heb gezien dat je het van de overheid niet moet hebben. We moeten elkaar daarom maar helpen, want samen sta je sterk.”
Wanneer ben je dak- of thuisloos volgens dit onderzoek?
Bij dak- en thuislozen denk je snel aan mensen die op straat leven of in een daklozenopvang verblijven. Bij dit onderzoek met titel 'Iedereen telt mee' worden alle mensen in een leefsituatie van dakloosheid meegeteld. Hierin wordt dakloosheid gedefinieerd als een gebrekkige volwaardige huisvesting.
Veel dakloze mensen komen namelijk niet in bestaande cijfers over dakloosheid voor vanwege hun leeftijd, hun veronderstelde zelfredzaamheid of hun wettelijke status. Vaak verblijven zij in andere leefsituaties van dakloosheid zoals bij vrienden, familie of derden of in niet-conventionele woonruimten, zoals een auto, stacaravan, schuur of woning zonder basisvoorzieningen. Ook worden mensen meegeteld die uit dreigen te worden gezet zonder zicht op passende vervolghuisvesting.
Reactie gemeente Hoorn
Volgens wethouder Karin Hakhoff van de gemeente Hoorn geeft deze telling een belangrijk inzicht in de complexiteit van dak- en thuisloosheid in West-Friesland. "We moeten samenwerken om hen de ondersteuning te bieden die ze nodig hebben. Het laat zien dat we met zijn allen verantwoordelijk zijn voor deze kwetsbare mensen."
De telling is volgens Hakhoff ook belangrijk als 'nulmeting' waardoor er meer inzicht komt in het werkelijke aantal dak- en thuislozen in West-Friesland. "De gegevens helpen ons om gerichter beleid te ontwikkelen en te investeren in oplossingen die recht doen aan de diversiteit van deze groep. Het is van vitaal belang dat we niet alleen focussen op het bieden van onderdak, maar ook op het bieden van de nodige ondersteuning en begeleiding om mensen weer op weg te helpen naar meer zelfredzaamheid."
Dit is een bericht van de gemeenschappelijke Westfriese nieuwsredactie
Meer nieuws uit West-Friesland?
💬 Volg ons Whatsappkanaal en krijg het nieuws direct op je telefoon
💬 Blijf op de hoogte via onze Facebookgroep Nieuws uit West-Friesland. Reageer, discussieer en deel jouw nieuws
📧 Stuur ons jouw tips op naar [email protected]
✏️ Tikfout gezien? Laat het ons weten via [email protected]