De 17-jarige Abe uit Grootebroek kan het hardop zeggen: hij is weer blij. De havo 5-scholier van het Martinuscollege doet in alle openheid zijn verhaal. Hoe hij steeds verder in de put belandde en zelfs aan zelfmoord dacht. Maar vooral ook hoe de juiste hulp hem er weer bovenop bracht.
Abe vertelt over zijn psychische klachten en hoe hij werd geholpen - NH Nieuws
Hulpsite
Denk je aan zelfdoding? Neem dan 24/7 gratis en anoniem contact op met 0800-0113 of chat op 113.nl
We spreken Abe voor het eerst tijdens een les maatschappijleer. In de klas vertelt hij dat opgroeide in een dorp buiten West-Friesland. "Ik ben er geboren, maar mijn ouders kwamen er niet vandaan. En dus werd ik buitengesloten en gepest. Het is één van de redenen waarom we naar Grootebroek zijn verhuisd", legt hij uit. "Maar ook hier heb ik moeilijke tijden gehad."
Reden genoeg om er later nog eens rustig over door te praten in het lokaal van het Martinuscollege waar wij vorige week een pop-up redactie hadden. En dat wil Abe wel. "Ik heb daar geen problemen mee, ik ben er heel open over."
Van onzekerheid, tot zelfmoordgeachten
Het begint in coronatijd. "Ik wist niet hoe ik zelf moest doorgaan, was heel onzeker. En dat ging van in mezelf snijden, tot aan denken: hoe kom ik van dit leven af."
Zover komt het gelukkig niet. Hij vindt hulp bij het ADHD en Autisme Centrum. "Zij zijn mij gaan begeleiden over hoe ik met mijn problemen om kon gaan." Toch raakt hij daarna opnieuw in de put. "Maar ik herkende de problemen al snel, dus heb weer hulp gezocht bij het ADHD en Autisme Centrum en Ons Grootebroek."
Dat in de West-Friese cultuur niet altijd even open gesproken wordt over problemen was voor Abe ook lastig. "Maar ik wist ook niet wat er gaande was. Ik deed wel dingen, maar je weet niet wat je aan het doen bent. De tweede keer was dat anders. Omdat ik het al had meegemaakt was het makkelijker. Want er zíjn mensen die willen helpen. Dat is fijn."
'Ik voel mij blij'
Hij vervolgt: "Vooral het praten hielp. Hoe ik met mezelf om moest gaan, maar ook met vrienden. Dat heeft me geholpen tot waar ik nu ben." Het gaat dan ook goed met de jonge Grootebroeker. "Ik voel mij blij. Ik heb vriendengroepen waar het gezellig is en heb nu energie om dingen te doen. Toen had ik echt de energie niet om wat te ondernemen. Dat is het grootste verschil."
West-Friese jongeren hebben meer last van eenzaamheid, stress en psychische klachten dan de gemiddelde Nederlandse jongeren. Onze West-Friese redactie zat daarom één week lang in lokaal BO.31 op het Martinuscollege in Grootebroek. We gingen in gesprek met jongeren en zorgprofessionals. Vanuit alle kanten: 360 graden.
Meepraten? Laat van je horen via: [email protected]
Alle verhalen lees je op de themapagina: NH360 Stugge Zegger.